Ne kemi parë që edhe Kurani edhe Suneti konfirmojnë se Bibla (Tevrati, Zaburi dhe Inxhili që përbëjnë el Kitab) nuk është ndryshuar ose korruptuar (shih këtu dhe këtu). Por ende mbetet pyetja nëse Bibla/al Kitab është zëvendësuar, anulluar apo zëvendësuar nga Kurani. Çfarë thotë vetë Kurani për këtë ide?
Ne të kemi zbritur ty (o Muhamed) Librin me të vërtetën, si përmbushës të shkrimeve të mëparshme dhe mbrojtës të tyre. Surah 5:48 Al-Ma’idah (Tavolina)
Para Kuranit është shpallur Libri i Musait, një udhërrëfyes dhe mëshirë për gjithë njerëzimin. Ky Libër (Kurani) e vërteton atë. Ai është shpallur në gjuhën arabe… Surah (46):12 Al-Ahqaf (Dunat)
Ky (Kuran) është një Libër i bekuar, të cilin ta kemi shpallur ty (o Muhamed), si vërtetues të atij (Teuratit) që gjendet para tij… Surah (6):92 Al-An’am (Bagëtia)
Ajo që ta kemi shpallur ty në Libër, është e vërteta e cila konfirmon atë që është shpallur para tij. Surah (35):31 Fatir (Engjëjt)
Këto ajete flasin për Kuranin duke konfirmuar (duke mos zëvendësuar, anashkaluar ose zëvendësuar) mesazhin e mëparshëm të Biblës (al Kitab). Me fjalë të tjera, këto ajete nuk thonë se besimtarët duhet ta lënë mënjanë shpalljen e hershme dhe të studiojnë vetëm shpalljen e mëvonshme. Besimtarët duhet gjithashtu të studiojnë dhe ta njohin shpalljen e mëparshme.
Kjo konfirmohet edhe nga ajetet që na thonë se nuk ka ‘asnjë dallim’ ndërmjet shpalljeve të ndryshme. Këtu janë dy ajete të tilla që kam vënë re:
I Dërguari beson në atë (Kuranin) që i është shpallur nga Zoti i tij e po ashtu dhe besimtarët: të gjithë besojnë në Allahun, engjëjt e Tij, librat e Tij dhe të dërguarit e Tij (duke thënë): “Ne nuk bëjmë dallim mes asnjërit prej të dërguarve të Tij”. Ata thonë: “Ne dëgjojmë dhe bindemi. Faljen Tënde kërkojmë, o Zoti Ynë dhe te Ti do të kthehemi!” (Surah 2:285 – Lopa)
Thoni: “Ne besojmë në Allahun, në atë që na është shpallur neve (Kuranin), në atë që i është shpallur Ibrahimit, Ismailit, Is’hakut, Jakubit dhe Esbatëve (bijve të Jakubit), në atë që i është dhënë Musait e Isait dhe në atë që u është dhënë profetëve nga Zoti i tyre. Ne nuk bëjmë kurrfarë dallimi midis tyre dhe vetëm Allahut i përulemi”. (Surah 2:136 – Lopa)
Ajeti i parë na thotë se nuk ka dallim mes apostujve – ata të gjithë duhet të dëgjohen dhe i dyti thotë se nuk ka dallim ndërmjet shpalljeve të dhëna nga profetët e ndryshëm – të gjithë duhet të pranohen. Në asnjërën nga këto ajete nuk ka ndonjë sugjerim që shpallja e mëparshme duhet të shpërfillet sepse shpallja e mëvonshme e ka zëvendësuar atë.
Dhe ky model përputhet me shembullin dhe mësimin e Isa el Masih (PBUH). Ai vetë nuk tha se shpalljet më të hershme të Teuratit dhe më pas të Zaburit u anulluan. Në fakt ai mësoi të kundërtën. Vini re respektin dhe vëmendjen e vazhdueshme dhe të pandërprerë që ai i kushton Teuratit të Musait në mësimin e tij në Inxhil.
“Mos mendoni se unë erdha për të shfuqizuar ligjin (dmth Taurat) ose profetët (dmth Zabur); unë nuk erdha për t’i shfuqizuar, po për t’i plotësuar. 18 Sepse në të vërtetë ju them: Deri sa qielli dhe toka, të kalojnë asnjë jotë a asnjë pikë e ligjit nuk do të kalojnë, para se të plotësohet gjithçka. 19 Ai, pra, që do të shkelë një nga këto urdhërime më të vogla, dhe do t’u ketë mësuar kështu njerëzve, do të quhet më i vogli në mbretërinë e qiejve; kurse ai që do t’i vërë në praktikë dhe do t’ua mësojë të tjerëve, do të quhet i madh në mbretërinë e qiejve. 20 Prandaj unë po ju them: në qoftë se drejtësia juaj nuk është më e lartë nga ajo e skribëve dhe e farisenjve ju nuk do të hyni fare në mbretërinë e qiejve. (Mateu 5:17-20)
Në fakt, për të kuptuar siç duhet mësimin e tij, ai mësoi se fillimisht duhet shkuar në Taurat dhe më pas në Zabur. Ja se si ai i mësoi dishepujt e tij:
Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij. (Luka 24:27)
Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut (dmth Taurat), në profetët dhe në psalmet (dmth Zabur).” (Luka 24:44)
Isa el Masih (PBUH) nuk u përpoq të anashkalonte shpalljen e mëparshme. Në fakt ai filloi që aty në mësimdhënien dhe udhëzimin e tij. Kjo është arsyeja pse ne ndjekim shembullin e tij duke filluar nga fillimi i Teuratit për të dhënë bazën për të kuptuar Inxhilin.