Surja El-Kadr (Surah 97 – Fuqia) përshkruan Natën e Kadrit kur u shpall Kurani për herë të parë
Ne e kemi zbritur (Kuranin) në Natën e Kadrit.
E kush mund të ta shpjegojë ty se ç’është nata e Kadrit?
Nata e Kadrit është më e mirë se një mijë muaj.
Engjëjt dhe Shpirti (Xhebraili), me lejen e Zotit të tyre, zbresin në këtë natë, me të gjitha vendimet. Paqe është ajo deri në lindjen e agimit.
(Surah Al-Qadr 97:1-5)
Surja El-Kadr, edhe pse e përshkruan Natën e Kadrit si ‘më e mirë se një mijë muaj’, përsëri pyet se çfarë ishte Nata e Kadrit. Çfarë po bënte Shpirti që e bëri Natën e Kadrit më të mirë se një mijë muaj?
Surja Al-Leyl (Surah 92 – Nate) ka një temë shumë të ngjashme të ditës dhe drita pason Natën. Dita vjen me Lavdi dhe Allahu udhëzon sepse Ai di gjithçka nga Fillimi deri në Fund. Prandaj Ai na paralajmëron për zjarrin në fund.
Për natën që mbulon (me terr),
për ditën që agon
(Surah Al-Layl 92:1-2)
Neve na përket që t’ua tregojmë rrugën e drejtë,
dhe, me të vërtetë, e Jona është ajo botë dhe kjo botë!
Prandaj Unë ju kam tërhequr vërejtjen me një zjarr që flakëron,
(Surah Al-Layl 92:12-14)
Krahasoni suren El-Kadr dhe suren El-Leyl me sa vijon:
Dhe fjalën e profetëve e kemi më të sigurt dhe do të bëni mirë t’i kushtoni vëmendje, si një dritë që shkëlqen në një vend të errët, derisa të zbardhë dita dhe të lindë ylli i mëngjesit në zemrat tuaja.
A shihni ngjashmëri? Kur lexova suren El-Kadr dhe suren El-Leyl m’u kujtua ky citat. Ai gjithashtu shpall një ditë që lind pas një nate. Gjatë natës profetëve iu dha shpallje. Gjithashtu na paralajmëron që të mos i shpërfillim mesazhet profetike. Përndryshe do të përballemi me pasoja të rënda.
Kjo u shkrua nga Apostulli Pjetër, dishepulli kryesor dhe shoqëruesi i Profetit Isa al Masih PBUH. Surja Es-Saf (Surah 61 – Rangat) thotë për dishepujt e Isa el Masih:
O besimtarë, bëhuni ndihmësit e Allahut, ashtu siç u tha dishepujve Isai, i biri i Merjemes: “Kush janë ndihmësit e mi për çështjen e Allahut?” Dishepujt u përgjigjën: “Ne jemi ndihmësit e Allahut!” Kështu, një pjesë nga bijtë e Israilit e besoi, kurse pjesa tjetër e mohoi. Prandaj Ne i forcuam besimtarët kundër armikut të tyre dhe ata dolën ngadhënjimtarë.
(Surah As-Saf 61:14)
Surja As-Saf deklaron se dishepujt e Isa el-Masih ishin ‘ndihmuesit e Zotit’. Ata që besojnë mesazhin e dishepujve e marrin këtë fuqi për të cilën flitet. Si dishepulli kryesor, Pjetri, ishte udhëheqësi i atyre që ndihmonin Perëndinë. Edhe pse ishte nxënës i profetit Isa el Masih a.s. dëshmitar i mrekullive të tij të shumta, duke dëgjuar mësimet e tij të shumta dhe duke parë autoritetin e tij të ushtruar, Pjetri ende deklaroi më lart se fjalët e profetëve ishin edhe ‘më të sigurta’. Pse ishte më i sigurt për profetët se sa ai vetë dëshmoi? Ai vazhdon:
duke ditur së pari këtë: që asnjë profeci e Shkrimit nuk është objekt i interpretimeve të veçanta. Sepse asnjë profeci nuk ka ardhur nga vullneti i njeriut, por njerëzit e shenjtë të Perëndisë kanë folur, të shtyrë nga Fryma e Shenjtë.
(2 Pjetrit 1:20-21)
Kjo na tregon se Fryma e Shenjtë e Perëndisë ‘mbarti’ profetët, kështu që ajo që ata recituan dhe më pas shkruanin ishte ‘nga Zoti’. Kjo është arsyeja pse një natë si kjo është më e mirë se një mijë muaj, sepse ajo është e rrënjosur në Frymën e Shenjtë dhe jo në ‘vullnetin e njeriut’. Surja Es-Saf na tregon se ata që i kushtojnë vëmendje mesazhit të Pjetrit do të marrin Fuqinë që u ushtrua në Natën e Kadrit dhe do të mbizotërojë.
Duke jetuar në kohën e Profetit Isa al Masih, ‘profetët’ për të cilët shkroi Pjetri ishin profetët që janë në atë që tani quhet Dhiata e Vjetër – Librat e Shenjtë që erdhën përpara Inxhilit. Në Teuratin e Profetit Musa ishin rrëfimet nga Adami, Qabil & Habil, Nouh, Lut ibrahim. Ai përfshinte edhe rrëfimet e kohës kur Musai u përball me Faraonin dhe pastaj mori Ligjin e Sheriatit, dhe gjithashtu kurbanet e vëllait të tij Harunit, nga e cila është emërtuar sureja Bekare.
Pas mbylljes së Tevratit erdhi Zaburi ku Davudi ishte frymëzuar për të folur për Mesihun që po vjen. Profetët e njëpasnjëshëm më pas profetizuan për Masihun që vjen nga një Virgjëreshë, të Mbretërisë të Allahut të hapur për të gjithë, dhe gjithashtu vuajtjen e madhe për Shërbëtorin që vjen. Pastaj u profetizua emri i Masih-ut, së bashku me koha e ardhjes së tij si dhe Premtimi i Përgatitësit.
Shumë prej nesh nuk e kanë pasur rastin t’i lexojnë vetë këto shkrime. Këtu, me këto lidhje të ndryshme, është një mundësi. Surja El-Lejl paralajmëron për një zjarr që vjen. Surja El-Kadr deklaron se Fryma e Zotit ishte në veprim në Natën e Kadrit. Surja Es-Saf u premton Fuqi atyre që besojnë mesazhin e dishepujve. Pjetri, udhëheqësi i këtyre dishepujve, më pas na këshillon t’i ‘i kushtojmë vëmendje’ zbulesës së profetëve më të hershëm, të dhënë gjatë natës, të cilët e prisnin me padurim Ditën. A nuk do të ishte e mençur të dinim mesazhet e tyre?