Ne kemi përfunduar sondazhin tonë përmes Taurat & Zabur, librat e profetëve nga Izraeli i lashtë. Duke parë në mbylljen tonë të Zaburit se ekzistonte një model i parashikimit të një përmbushjeje të premtimeve me pamje nga e ardhmja.
Por kanë kaluar mbi katërqind vjet që nga mbyllja e Zaburit. Ne pamë se shumë ngjarje politike dhe fetare ndodhën në historinë e izraelitëve ndërsa ata prisnin përmbushjen e premtimeve, por nuk u dhanë mesazhe të reja nga asnjë profet. Izraelitët, megjithatë, nëpërmjet sundimit të Herodit të Madh, kishte vazhduar zhvillimin e Tempullit derisa ishte bërë një strukturë madhështore, duke tërhequr njerëz nga e gjithë bota romake në adhurimin, sakrificat dhe lutjet e tij. Megjithatë, zemrat e njerëzve, edhe pse shumë fetare dhe tani duke iu shmangur idhujtarisë që i kishte futur aq në grackë në kohën e profetëve të mëparshëm, ishin bërë të ngurta dhe të përqendruara nga jashtë. Ashtu si shumë prej nesh sot, në mes të aktiviteteve fetare dhe lutjeve, zemrat e njerëzve duhej të ndryshonin. Pra, në fund të sundimit të Herodit të Madh, rreth vitit 5 para Krishtit, një lajmëtar unik u dërgua për të bërë një njoftim të madh.
Surja Merjem (Surah 19 – Maryam) jep këtë përmbledhje të mesazhit për Marinë:
Dhe trego (o Muhamed) në Libër për Merjemen, kur u tërhoq nga familja e saj në një vend në lindje,
duke e fshehur veten nga ata. Ne i dërguam Shpirtin Tonë,1 i cili iu paraqit asaj si një njeri i plotë.
Ajo i tha: “Unë kërkoj që të më mbrojë i Gjithëmëshirshmi prej teje, nëse i frikësohesh Allahut.
Ai tha: “Në të vërtetë, unë jam vetëm një i dërguar i Zotit tënd, që të të dhuroj ty një djalë të pastër.”
Ajo tha: “Si mund të kem unë djalë, kur asnjë mashkull nuk më ka prekur e nuk jam as e pacipë?!”
Iu përgjigj: “Kështu është! Zoti yt ka thënë: ‘Kjo për Mua është e lehtë. Ne do ta bëjmë atë shenjë për njerëzit dhe mëshirë nga ana Jonë’. Dhe kjo është punë e kryer.”
(Surah Maryam 19:16-21)
E, përmendju në këtë libër (tregimin për) Merjemen kur ajo u largua prej familjes së saj në një vend në lindje.
Ajo, vuri një perde ndaj tyre, e Ne ia dërguam asaj Xhebrilin, e ai iu paraqit asaj njeri në tërësi.
Ajo tha: “Unë i mbështetem të Gjithëmëshirëshmit prej teje, nëse je që frikësohesh Atij (pra më le të lirë)!”
Ai (Xhibrili) tha: “Unë jam vetëm i dërguar (melek) i Zotit tënd për të dhuruar ty një djalë të pastër (pejgamber)”.
Ajo tha: “Si do të kem unë djalë, kur mua nuk më është afruar njeri (nuk jam e martuar), e as nuk kamë qenë e pamoralshme”.
Ai (Xhibrili) tha: “Ja, kështu ka thënë Zoti yt; ajo për Mua është lehtë, e për ta bërë atë (djalin e krijuar pa babë) argument për njerëzit e edhe mëshirë nga ana e Jonë. Kjo është çështje e kryer!”
(Surah Maryam 19:16-21)
Xhibrili lajmëron ardhjen e Gjon Pagëzorit (Jahja – PBUH)
Ky lajmëtar ishte Xhibrili, i njohur gjithashtu në al kitab (Bibël) si kryeengjëlli Gabriel. Deri në këtë kohë ai ishte dërguar vetëm te profeti Daniel (a.s.) në lidhje me mesazhin (shikoni këtu) se kur do të vinte Mesihu. Tani Xhibrili (ose Gabrieli) erdhi te një prift i quajtur Zakaria (ose Zakari a.s.) ndërsa ai po kryente lutjet në Tempull. Ai dhe gruaja e tij Elizabeta ishin të dy të moshuar dhe nuk kishin fëmijë. Por Xhibrili iu shfaq atij me mesazhin e mëposhtëm siç është shënuar në Inxhil (Ungjill):
13 Por engjëlli i tha: “Mos u tremb, Zakaria, sepse lutja jote u plotësua dhe gruaja jote Elizabeta do të lindë një djalë, të cilit do t’ia vësh emrin Gjon. 14 Dhe ai do të jetë për ty shkak gëzimi dhe hareje, dhe shumë vetë do të gëzohen për lindjen e tij. 15 Sepse ai do të jetë i madh përpara Zotit; nuk do të pijë as verë as pije dehëse dhe do të jetë i përplotë me Frymën e Shenjtë që në barkun e s’ëmës. 16 Dhe do t’i kthejë shumë prej bijve të Izraelit te Zoti, Perëndia i tyre. 17 Dhe do të shkojë përpara tij në frymë dhe pushtet të Elias, për t’i kthyer zemrat e prindërve te fëmijët dhe rebelët në urtinë e të drejtëve, për t’ia bërë gati Zotit një popull të përgatitur mirë.”
18 Dhe Zakaria i tha engjëllit: “Nga se do ta njoh këtë? Sepse unë jam plak dhe gruaja ime është e kaluar në moshë.”
19 Dhe engjëlli, duke iu përgjigjur, i tha: “Unë jam Gabrieli që rri në prani të Perëndisë, dhe më kanë dërguar që të flas me ty dhe të të njoftoj këto lajme të mira. 20 Dhe ja, ti do të jesh i pagojë dhe nuk do të mund të flasësh deri në atë ditë kur do të ndodhin këto gjëra, sepse nuk u ke besuar fjalëve të mia, të cilat do të përmbushen në kohën e tyre.” (Luka 1:13-20)
Zaburi ishte mbyllur me premtimin se Përgatitësi do të vinte kush do të ishte si Elia (a.s.). Xhibrili e kujton këtë premtim specifik duke thënë se i biri i Zakarias (ose Zakariut – PBUH) do të vinte ‘në frymën dhe fuqinë e Elias’. Ai po vinte për të ‘përgatitur një popull të përgatitur për Zotin’. Ky njoftim do të thoshte se premtimi i Përgatitësit nuk u harrua – ai do të përmbushej në lindjen dhe jetën e këtij djali të ardhshëm të Zakarisë (ose Zakarit) dhe Elizabetës. Megjithatë, duke qenë se Zakaria nuk e besoi mesazhin, ai u godit nga memecësia.
Xhibrili lajmëron ardhjen e lindjes nga një virgjëreshë.
Ardhja e Përgatitësit do të thoshte se i vetmi popull po përgatitej për – Masih ose Krishti ose Mesihu – do të vinte gjithashtu së shpejti. Sigurisht, disa muaj më vonë, Xhibrili (ose Gabrieli) u dërgua përsëri te një virgjëreshë e re e quajtur Maria me njoftimin e mëposhtëm të regjistruar në Inxhil (Ungjill).
28 Dhe engëlli hyri te ajo dhe tha: “Tungjatjeta, o hirplote, Zoti është me ty; …”
29 Por kur e pa atë, ajo mbeti e shqetësuar nga fjalët e tij, dhe pyeste vetveten çfarë kuptimi mund të kishte një përshëndetje e tillë. 30 Dhe engjëlli i tha: “Mos ki frikë, Mari, sepse ke gjetur hir para Perëndisë. 31 Dhe ja, ti do të mbetesh shtatzënë dhe do të lindësh një djalë, dhe do t’ia vesh emrin Jezus. 32 Ai do të jetë i madh dhe do të quhet Biri i Shumë të Lartit; dhe Zoti Perëndi do t’i japë fronin e Davidit, atit të tij; 33 dhe do të mbretërojë mbi shtëpinë e Jakobit përjetë, dhe mbretëria e tij nuk do të ketë kurrë të sosur.”
34 Dhe Maria i tha engjëllit: “Si do të ndodhë kjo, përderisa unë nuk njoh burrë?.”
35 Dhe engjëlli duke u përgjigjur, i tha: “Fryma e Shenjtë do të vijë mbi ty dhe pushteti i Shumë të Lartit do të të mbulojë me hijen e vet; prandaj i shenjti që do të lindë prej teje do të quhet Bir i Perëndisë. 36 Dhe ja, Elizabeta, e afërmja jote, edhe ajo, në pleqërinë e saj, mbeti shtatzënë me një djalë; dhe ky është muaji i gjashtë për të, që e quanin shterpë, 37 sepse me Perëndinë asgjë s’është e pamundshme.”
38 Atëherë Maria tha: “Ja shërbëtorja e Zotit; le të më ndodhë sipas fjalës sate.” Dhe engjëlli u largua prej saj. (Luka 1:28-38)
Në njoftimin e vetë Xhibrilit shohim këtë titull çuditshëm ‘Biri i Zotit’. Unë e diskutoj atë më tej në artikullin tim mbi të këtu. Në këtë artikull vazhdojmë me rrëfimin e lindjeve.
Lindja e profetit Jahja (Gjon Pagëzori – a.s.)
Ngjarjet po lëviznin pikërisht siç ishin parathënë nga profetët e Zaburit. Profeti Malakia kishte parashikuar një Përgatitës duke ardhur në pushtetin e Elias dhe tani Xhibrili kishte lajmëruar lindjen e tij. Inxhili vazhdon me
57 Dhe Elizabetës i erdhi koha që të lindë dhe të nxjerrë në dritë një djalë. 58 Fqinjët e saj dhe të afërmit, kur dëgjuan se Zoti kishte treguar mëshirë të madhe ndaj saj, u gëzuan me të.
59 Dhe ndodhi që të tetën ditë erdhën për ta rrethprerë djalin, dhe donin t’ia quanin Zakaria, me emrin e atit të tij; 60 por e ëma ndërhyri dhe tha: “Jo, por përkundrazi do të quhet Gjon.”
61 Dhe ata i thanë: “S’ka njeri në fisin tënd që të quhet me këtë emër.”
62 Kështu me shenja e pyetën të atin, si donte që t’i quhej. 63 Ai atëherë kërkoi një tabelë shkrimi dhe shkroi mbi të: “Emri i tij është Gjon.” Dhe të gjithë u mrrekulluan. 64 Në atë çast goja e tij u hap dhe gjuha e tij u zgjidh, dhe fliste duke bekuar Perëndinë. 65 Dhe të gjithë fqinjëve të tyre u hyri druajtja, dhe të gjitha këto gjëra u përhapën nëpër krejt krahinën malore të Judesë. 66 Të gjitha ata që i dëgjuan, i vunë në zemrën e tyre duke thënë: “Vallë kush do të jetë ky fëmijë?.” (Luka 1:57-66)
Lindja e Isa el Masih (Jezus Krishti – paqja qoftë mbi të)
Profeti Isaia (PBUH) kishte parathënë profecinë unike (shpjeguar plotësisht këtu) se
e virgjëra do të mbetet me barrë dhe do të lindë një fëmijë të cilin do ta quajë Emanuel. (Isaia 7:14)
Tani kryeengjëlli Xhibril kishte lajmëruar ardhjen e tij në lindjen e Marisë, edhe pse ajo mbeti një grua e virgjër – në përmbushje të drejtpërdrejtë të kësaj profecie të dhënë shumë kohë më parë. Kështu shënon Inxhili (Ungjilli) lindjen e Isa el Masih (Jezusit – a.s.).
4 Tani edhe Jozefi doli nga qyteti i Nazaretit të Galilesë, për të shkuar në Jude, në qytetin e Davidit, që quhet Bethlehem, sepse ai ishte i shtëpisë dhe i familjes së Davidit, 5 për t’u regjistruar bashkë me Marinë, gruan e vet, me të cilën ishte martuar dhe që ishte shtatzënë. 6 Kështu, ndërsa ishin atje, asaj i erdhi koha të lindë. 7 Dhe ajo lindi djalin e saj të parëlindur, e mbështolli me pelena dhe e vendosi në një grazhd, sepse në han nuk kishte vend për ta.
8 Tani në po atë krahinë ishin disa barinj që rrinin jashtë, në fusha, dhe natën ruanin kopenë e tyre. 9 Dhe ja, një engjëll i Zotit iu paraqit atyre dhe lavdia e Zotit shkëlqeu rreth tyre e ata i zuri një frikë e madhe. 10 Por engjëlli u tha atyre: “Mos druani, sepse unë po ju lajmëroj një gëzim të madh për të gjithë popullin; 11 sepse sot në qytetin e Davidit lindi për ju një Shpëtimtar, që është Krishti, Zoti. 12 Dhe kjo do t’ju vlejë si shenjë: ju do të gjeni një fëmijë të mbështjellur me pelena, të shtrirë në një grazhd.”
13 Dhe menjëherë engjëllit iu bashkua një shumicë e ushtrisë qiellore, që lëvdonte Perëndinë, duke thënë:
14 “Lavdi Perëndisë në vendet më të larta,
dhe paqe mbi tokë njerëzve mbi të cilët qëndron mirëdashja e tij!.”15 Dhe ndodhi që, kur engjëjt u larguan prej tyre për t’u kthyer në qiell, barinjtë i thanë njeri tjetrit: “Le të shkojmë deri në Bethlehem për të parë ç’ka ndodhur dhe ç’na bëri të ditur Zoti.”
16 Shkuan, pra, me nxitim dhe gjetën Marinë, Jozefin dhe fëmijën që ndodhej në një grazhd. 17 Mbasi e panë, përhapën ato që u ishte thënë për atë fëmijë. 18 Dhe të gjithë ata që i dëgjuan, u mrekulluan nga gjërat që u treguan barinjtë.…. 21 Dhe kur kaluan të tetë ditët, pas të cilave ai duhej rrethprerë, ia vunë emrin Jezus, emër të dhënë nga engjëlli para se ai të ngjizej në bark. (Luka 2:4-21)
Rolet e ardhshme të këtyre dy profetëve të mëdhenj
Dy profetë të mëdhenj lindën brenda disa muajsh nga njëri-tjetri, të dy në përmbushje të profecive specifike të dhëna qindra vjet më parë! Si do të ishite jeta dhe cilat do të ishin mesazhet e tyre? Zakari (ose Zakaria – PBUH), babai i Gjon Pagëzorit (Jahya) – PBUH) profetizoi për të dy djemtë që:
67 Dhe Zakaria, ati i tij, u mbush me Frymën e Shenjtë dhe profetizoi, duke thënë:
68 Bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit,
sepse e ka vizituar dhe e kreu çlirimin e popullit të vet;
69 dhe na ngriti një shpëtim të pushtetshëm
në shtëpinë e Davidit, shërbëtorit të vet,
70 ashtu si ai e kishte deklaruar nëpërmjet gojës së profetëve të tij të shenjtë që nga kohët e lashta, që ne të shpëtojmë
71 prej armiqve tanë
dhe prej dorës së gjithë atyre që na urrejnë,
72 për të treguar mëshirë tek etërit tanë
e për t’u kujtuar për besëlidhjen e tij të shenjtë,
73 betimin që i bëri Abrahamit, atit tonë,
74 për të na lejuar që, pasi të çlirohemi nga duart e armiqve tanë,
të mund t’i shërbejmë pa frikë,
75 në shenjtëri e në drejtësi përpara atij, të gjitha ditët e jetës sonë.76 Dhe ti, o fëmijë i vogël, do të quhesh profet nga Shumë i Larti, sepse ti do të shkosh përpara fytyrës së Zotit për të përgatitur udhët e tij,
77 për t’i dhënë popullit të tij njohjen e shpëtimit, në faljen e mëkateve të tyre;
78 për hir të thellësisë së mëshirës së Perëndisë sonë, për të cilën agimi nga lart na ka vizituar,
79 për të ndriçuar ata që dergjeshin në errësirë dhe në hijen e vdekjes, për të udhëhequr hapat tona në udhën e paqes.” (Luka 1:67-79)
Zekeria (a.s.), duke marrë një recitim të frymëzuar, e lidhi lindjen e Isait (Jezusit) me një premtim dhënë Daudit (a.s.) shikoni premtimin këtu) si dhe Ibrahimi (a.s. shikoni premtimin këtu). Plani i Perëndisë, i parathënë dhe duke u rritur me shekuj, tani po arrinte kulmin e tij. Por çfarë do të përfshinte ky plan? A ishte shpëtimi nga armiku romak? A ishte një ligj i ri për të zëvendësuar atë të profetit Musa (a.s.)? Ishte një fe apo sistem i ri politik? Asnjë nga këto (që është ajo që ne njerëzit do të kërkonim të realizonim) nuk përmendet. Në vend të kësaj, plani i specifikuar ‘na mundëson t’i shërbejmë atij pa frikë në shenjtëri dhe drejtësi’ me ‘shpëtim nëpërmjet faljes së mëkateve të tyre’ i motivuar nga ‘mëshira e dhembshur e Perëndisë tonë’ për ata prej nesh ‘që jetojmë … në hijen e vdekjes për të ‘udhëhequr këmbët tona në rrugën e paqes’. Që nga Adami ne jemi dënuar me armiqësi dhe vdekje duke u përpjekur të arrijmë drejtësinë dhe faljen e mëkateve tona. Dhe përballë Ademit, Evës dhe Shejtanit, Allahu kishte shpallur një plan që përqendrohej te një ‘pasardhës’ nga ‘gruaja’. Sigurisht që ky lloj plani është më i mirë se çdo plan për luftëra dhe sisteme të mendimit dhe sjelljes që ne kërkojmë. Ky plan do të plotësojë nevojat tona më të thella, jo nevojat tona sipërfaqësore. Por si do të shpaloset ky plan për Përgatitësin dhe Mesihun? Ne kërkojmë përgjigje duke vazhduar për të mësuar në lidhje me Lajme të mira të Inxhilit.
Shkarkoni PDF të të gjitha Shenjave nga Al Kitab si një libër