Surja Al-En’am (Surah 6 – Bagëtia) na thotë se ne duhet të ‘pendohemi’. Ai thotë

Kur të vijnë te ti ata që besojnë në shpalljet Tona, thuaj: “Paqja qoftë mbi ju!”. Zoti juaj ia ka bërë detyrim Vetes mëshirën. Nëse dikush nga ju bën ndonjë vepër të keqe pa e ditur, e pastaj pendohet e përmirësohet, ai do ta gjejë Allahun Falës dhe Mëshirues. (Surah Al-An’am 6:54)

Çfarë është pendim? Na tregon disa ajete në suren Hud (Surah 11 – Hud).

(që ju porosis) të kërkoni falje nga Zoti juaj e të ktheheni tek Ai me pendesë. Ai do t’ju japë të shijoni kënaqësi të bukura deri në afatin e caktuar dhe do t’i japë çdo të miri shpërblimin e merituar. E, nëse ktheni shpinën, unë i frikësohem dënimit tuaj në Ditën e Madhe. (Surah Hud 11:3)

O populli im! Kërkoni falje nga Zoti juaj dhe kthehuni tek Ai të penduar, se Ai do t’ju sjellë shi të begatshëm dhe do t’ju shtojë fuqi mbi fuqinë tuaj. Mos u shmangni prej Atij duke qenë keqbërës!” (Surah Hud 11:52)

Edhe te (populli) Themud e patëm njërin prej tyre, Salihun, e ai u tha: “O populli im, adhuronie All-llahun, ju nuk keni zot tjetër pos Tij, Ai së pari ju krijoi nga dheu dhe ju bëri banues të tij, andaj kërkoni falje prej Tij, dhe shprehni pendim te Ai. S’ka dyshim, Zoti im është afër (me mëshirë), Ai përgjigjet (lutjeve)”! (Surah Hud 11:61)

Kërkoni falje nga Zoti juaj e kthehuni me pendim tek Ai. Me të vërtetë, Zoti im është Mëshirëplotë dhe gjithë dashuri.” (Surah Hud 11:90)

Pendimi është një ‘kthim’ tek Allahu në rrëfim. Profeti Jahja (a.s.) kishte shumë për të thënë për pendimin në Inxhil, të cilat ne i shikojmë këtu.

Ne pamë më parë se Zaburi u përfundua dhe u mbyll nga Profeti Malakia (a.s.) i cili profetizoi se dikush do të vinte për të ‘përgatitur rrugën’ (Malakia 3:1). Më pas pamë si u hap Inxhili me njoftimin e melekut Xhibril (Gabriel) për lindjen e profetit Jahja (a.s.) dhe të Mesihut (dhe ai nga një virgjëreshë).

Profeti Jahja (PBUH) – në frymën dhe fuqinë e profetit Elia

Më pas Inxhili (Ungjilli) shënon se pas lindjes së tij Jahja (i njohur edhe si Gjon Pagëzori – PBUH):

Ndërkaq fëmija rritej dhe forcohej në frymë: dhe qëndroi në shkretëtirë deri në atë ditë, kur ai duhej t’i zbulohej Izraelit. (Luka 1:80)

Ndërsa ai jetonte i vetmuar në shkretëtirë, Ungjilli e shënon këtë:

Tani Gjoni vet kishte veshur një rrobë prej leshi të devesë dhe një brez prej lëkure në bel; ai ushqehej me karkaleca dhe mjaltë të egër. (Mateu 3:4)

Shpirti i fortë i Jahjas (a.s.) e shtyu atë të vishej në mënyrë të ashpër dhe të hante ushqim të egër jashtë shkretëtirës. Por kjo jo vetëm për shkak të shpirtit të tij – ishte gjithashtu një shenjë e rëndësishme. Ne pamë në mbylljen e Zaburit se Përgatitësi që u premtua se do të vinte do të vinte në ‘frymën e Elias’. Elija kishte qenë një profet i hershëm i Zaburit, i cili gjithashtu kishte jetuar dhe ngrënë në shkretëtirë dhe ishte veshur me një:

rroba leshi dhe me një brez prej lëkure rreth ijeve;” (2 i Mbretërve 1:8)

Pra, kur Jahha (PBUH) jetoi dhe vishej në mënyrën si ai, ishte për të vënë në dukje se ai ishte Përgatitësi që po vinte, i cili ishte profetizuar të vinte në Shpirtin e Elijas. Veshja e tij, jetesa dhe ngrënia e tij në shkretëtirë ishin shenja për të treguar se ai erdhi sipas planit të parathënë nga Allahu.

Inxhili – i vendosur fort në histori

Pastaj Inxhili na thotë se:

Tani në vitin e pesëmbëdhjetë të mbretërimit të Tiberit Cezar, kur Ponc Pilati ishte qeveritari i Judesë, Herodi tetrarku i Galilesë, i vëllai, Filipi, tetrarku i Itureas dhe i krahinës së Trakonitidës dhe Lizania tetrarku i Abilenës, nën kryepriftërinjtë Ana dhe Kajfa, fjala e Perëndisë iu drejtua Gjonit, birit të Zakarias, në shkretëtirë.  (Luka 3:1-2)

Kjo thënie fillon shërbesën profetike të Jahja-s (a.s.) dhe është shumë e rëndësishme pasi shënon fillimin e shërbesës së tij duke e vendosur atë pranë shumë sundimtarëve të njohur në histori. Vini re këtë referencë të gjerë për sundimtarët e asaj kohe. Kjo na lejon të kontrollojmë historikisht shumë nga saktësia e tregimeve në Ungjij. Nëse veproni kështu, do të zbuloni se Tiberius Cezari, Ponc Pilati, Herodi, Filipi, Lisania, Ana dhe Kajafa janë të gjithë njerëz që njihen nga historianët laikë romakë dhe hebrenj. Edhe titujt e ndryshëm që u jepen sundimtarëve të ndryshëm (p.sh. ‘guvernator’ për Ponc Pilatin, ‘tetrark’ për Herodin, etj.) janë verifikuar si historikisht të sakta dhe të sakta. Kjo na lejon të bëjmë vlerësimin se nga pikëpamja e pastër historike kjo është regjistruar në mënyrë të besueshme.

Tiberius Cezari u ngjit në fronin e Perandorisë Romake në vitin 14 pas Krishtit. Pra, ky është viti i15-të i mbretërimit të tij që do të thotë se Jahja mori mesazhe duke filluar nga viti 29 pas Krishtit.

Mesazhi i Jahjas – Pendohuni dhe Rrëfeni

Pra, cili ishte mesazhi i tij? Ashtu si stili i tij i jetës, mesazhi i tij ishte i thjeshtë, por i drejtpërdrejtë dhe i fuqishëm. Inxhili thotë se:

Tani në ato ditë erdhi Gjon Pagëzori, që predikonte në shkretëtirën e Judesë, dhe thoshte: “Pendohuni, sepse mbretëria e qiejve është afër!” (Mateu 3:1-2)

Pra, pjesë e mesazhit të tij ishte shpallja e një fakti – se Mbretëria e Qiellit ishte ‘afër’. Ne kemi parë se si profetët e Zaburit kishin profetizuar shumë kohë më parë ardhjen e ‘Mbretërisë së Perëndisë’. Jahja (a.s.) tani po thoshte se ishte ‘afër’ pranë.

Por njerëzit nuk do të ishin të përgatitur për Mbretërinë nëse nuk ‘pendoheshin’. Në fakt, nëse nuk ‘pendoheshin’, do t’u mungonte kjo Mbretëri.  Pendohu vjen nga fjala greke “metanoeo” që do të thotë “të ndryshosh mendjen; rishqyrtoj; ose të mendosh ndryshe.” Por çfarë të mendonin ndryshe për? Duke parë dy përgjigjet e njerëzve ndaj mesazhit të Jahja-s (a.s.), ne mund të mësojmë se nga çfarë po urdhëronte ai që të pendoheshin. Inxhili shënon se njerëzit iu përgjigjën mesazhit të tij duke:

dhe pagëzoheshin nga ai, në Jordan duke rrëfyer mëkatet e tyre. (Mateu 3:6)

Ju mund të mbani mend në Libra për shenjën e Adamit, se si pasi hëngrën frutin e ndaluar Adami dhe Eva:

Fshehën nga prania e Zotit Perëndi midis pemëve të kopshtit. Zanafilla 3:8

Që atëherë, kjo tendencë për të fshehur mëkatet tona dhe për të pretenduar se nuk i kemi bërë është shumë e natyrshme për ne. Rrëfimi dhe pendimi për mëkatet tona është pothuajse e pamundur për ne. Ne pamë në Shenja e Birit të Virgjëreshës se Davudi (a.s.) dhe Muhamedi (a.s.) do t’i rrëfenin mëkatet e tyre. Kjo është shumë e vështirë për ne për ta bërë sepse na ekspozon ndaj fajit dhe turpit – ne do të preferonim të bënim çdo gjë tjetër përveç kësaj. Por kjo është ajo që predikoi Jahja (PBUH) që njerëzit duhej të bënin për t’u përgatitur për Mbretërinë e Perëndisë që po vinte.

Paralajmërim për udhëheqësit fetarë që nuk do të pendohen

Dhe disa e bënë vërtet këtë, por jo të gjithë i pranuan dhe rrëfyen sinqerisht mëkatet e tyre. Inxhili thotë se:

Por ai, kur pa se shumë farisenj dhe saducenj po vinin për t’u pagëzuar tek ai, u tha atyre: “Pjellë nepërkash, kush ju ka mësuar t’i arratiseni zemërimit që po vjen? Jepni pra fryte të denja të pendesës! Dhe mos t’ju shkojë mendja të thoni me vete: “Ne kemi Abrahamin për atë”; sepse unë po ju them se Perëndia mund të nxjerrë bij të Abrahamit edhe prej këtyre gurëve. Dhe tashmë sëpata është në rrënjën e drurëve; çdo dru, pra, që nuk jep fryt të mirë, do të pritet dhe do të hidhet në zjarr.”  (Mateu 3: 7-10)

Farisenjtë dhe saducenjtë ishin mësuesit e Ligjit të Musait. Ata ishin më fetarët dhe punonin shumë për të mbajtur të gjitha ritet (lutjet, agjërimet, kurbanet etj.) të urdhëruara nga Ligji. Të gjithë menduan se këta udhëheqës, me gjithë mësimin dhe përpjekjet e tyre fetare ishin ata që me siguri ishin miratuar nga Allahu. Por profeti Jahja (a.s.) i quajti ata ‘pjellë nepërkash’ dhe i paralajmëroi për Gjykimin e Zjarrit! Pse? Sepse duke mos ‘prodhuar fryt në përputhje me pendimin’ kjo tregonte se ata nuk ishin penduar vërtet. Ata nuk e kishin rrëfyer mëkatin e tyre, por po përdornin ritet e tyre fetare për të fshehur mëkatet e tyre. Dhe trashëgimia e tyre fetare nga profeti Ibrahim (a.s.), megjithëse ishte e mirë, i kishte bërë ata krenarë në vend që të pendoheshin.

Rrëfimi i Davudit si shembulli ynë

Pra, ne mund të shohim nga paralajmërimet e Jahja-s se pendimi dhe rrëfimi i mëkatit është jashtëzakonisht i rëndësishëm. Në fakt pa të ne nuk do të hyjmë në Mbretërinë e Perëndisë. Dhe nga ato paralajmërime për farisenjtë dhe saducenjtë e asaj dite, ne mund të shohim se sa e lehtë dhe e natyrshme është të fshehim mëkatin tonë në fe. Po ti dhe unë? Kjo është regjistruar këtu si një paralajmërim për ne që edhe ne nuk refuzojmë me kokëfortësi të pendohemi. Në vend që të justifikojmë mëkatet tona, të pretendojmë se nuk bëjmë mëkate, apo t’i fshehim ato, duhet të ndjekim shembullin e Davudit (a.s.) i cili kur u përball me mëkatin e tij fali në Zabur rrëfimin e mëposhtëm:

Ki mëshirë për mua, o Perëndi, sipas mirësisë sate; për dhembushurinë e madhe që ke fshiji të ligat që kam bërë.
Më pastro tërësisht nga paudhësia ime dhe më pastro nga mëkati im,

Sepse i pranoj të ligat që kam bërë, dhe mëkati im më rri gjithnjë përpara.
Kam mëkatuar kundër teje, vetëm kundër teje, dhe kam bërë atë që është e keqe për sytë e tu, me qëllim që ti të njihesh i drejtë kur flet dhe i ndershëm kur gjykon.
Ja, unë jam mbruajtur në paudhësi, dhe nëna ime më ka lindur në mëkat.
Por ty të pëlqen e vërteta që qëndron në thelb, dhe më mëson diturinë në sekretin e zemrës.

Më pastro me hisop dhe do të jem i pastruar; më laj dhe do të jem më i bardhë se bora.
Bëj që të ndjej gëzim dhe ngazëllim; bëj që kockat që ke thyer të kremtojnë edhe ato.
Fshih fytyrën tënde nga mëkatet e mia dhe fshi të tëra paudhësitë e mia.

O Perëndi, krijo tek unë një zemër të pastër dhe përtëri tek unë një frymë të patundur.
Mos më largo nga prania jote dhe mos më hiq Frymën tënde të shenjtë.
Kthemë gëzimin e shpëtimit dhe përkahmë me frymë dashamirës. (Psalmet 51: 1-12)

Fryti i pendimit

Me rrëfimin dhe pendimin erdhi një pritje për të jetuar ndryshe. Njerëzit e pyetën Jahja-n (a.s.) se si duhet të demonstrojnë frytin e pendimit të tyre dhe kështu e shënon Inxhili këtë diskutim:

Dhe turmat e pyesnin, duke thënë: “Dhe ne, pra, ç’të bëjmë?.”

Atëherë ai, duke përgjigjur, u tha atyre: “Ai që ka dy tunika le t’i ndajë me atë që s’ka, dhe ai që ka të hajë le të veprojë po kështu.”

Tani erdhën edhe disa tagrambledhës që të pagëzohen dhe e pyetën: “Mësues, ç’duhet të bëjmë?.”

Dhe ai u tha atyre: “Mos vilni asgjë më tepër nga sa ju është urdhëruar.”

Edhe ushtarët e pyetën duke thënë: “Dhe ne, ç’duhet të bëjmë?.”

Dhe ai u tha atyre: “Mos i bëni shantazh asnjeriu, mos i bëni akuza të rreme kurrkujt dhe jini të kënaqur me pagën tuaj!.” (Luka 3:10-14)

A ishte Jahja Masih?

Për shkak të forcës së mesazhit të tij, shumë njerëz pyesnin veten nëse ai ishte gjithashtu Masih. Kështu e regjistron Inxhili këtë diskutim:

Dhe populli ishte në pritje dhe të gjithë pyesnin në zemrat e veta nëse Gjoni ishte Krishti vetë. Gjoni u përgjigj duke u thënë të gjithëve: “Unë ju pagëzoj me ujë; por vjen ai që është më i fortë nga unë, të cilit unë nuk jam i denjë as t’ia zgjidh lidhëset e sandaleve; ai do t’ju pagëzojë me Frymën e Shenjtë dhe me zjarr. Ai mban në dorë lopatën e vet, për ta pastruar krejt lëmin e vet dhe për të mbledhur grurin në hambarin e tij, por bykun do ta djegë me zjarr që nuk shuhet.” Kështu ai e ungjillizonte popullin duke e këshilluar me shumë mënyra të tjera.  (Luka 3:15-18)

Përfundimi

Profeti Jahja (a.s.) erdhi për të përgatitur njerëzit në mënyrë që ata të jenë gati për Mbretërinë e Zotit. Por ai nuk i përgatiti duke u dhënë më shumë Ligje, por më tepër duke i thirrur që të pendohen nga mëkatet e tyre dhe të rrëfejnë mëkatet e tyre. Në fakt kjo është më e vështirë të bëhet sesa të ndjekësh më shumë udhëzime pasi ekspozon turpin dhe fajin tonë. Dhe ishin udhëheqësit fetarë të asaj dite që nuk mundën të pendoheshin dhe të rrëfenin mëkatet e tyre. Në vend të kësaj ata përdorën fenë e tyre për të fshehur mëkatet e tyre. Por për shkak të zgjedhjes që ata bënë, ata nuk ishin të përgatitur për të pranuar Masihun dhe për të kuptuar Mbretërinë e Perëndisë kur ai erdhi me mesazhin e tij. Ky paralajmërim i Jahjas (a.s.) është po aq i rëndësishëm edhe për ne sot. Ai kërkon që ne të pendohemi për mëkatet tona dhe t’i rrëfejmë ato. Do e bëjmë këtë gjë ne?

Shkarkoni PDF të të gjitha Shenjave nga Al Kitab si një libër