Surja Al-Munafikun (Surah 63 – Hipokritët) përshkruan disa që i dëshmuan në mënyrë të favorshme Profetit Muhamed a.s, por më pas u zbuluan se ishin gënjeshtarë të pavlerë.
Kur vijnë tek ti hipokritët, thonë: “Ne dëshmojmë se ti je vërtet i dërguari i Allahut!” Allahu e di se ti je i dërguari i Tij, por Ai dëshmon se hipokritët janë gënjeshtarë!
Ata i përdorin betimet e tyre si maskë dhe i largojnë (njerëzit) prej rrugës së Allahut. Vërtet, shumë të mbrapshta janë punët e tyre! (Surah Al-Munafiqun 63:1-2)
Në ndryshim nga hipokritët, Surja Ez-Zumer (Surah 39 – Trupat) përshkruan ‘dëshmitarët’ e ndershëm.
Dhe Toka do të shndrisë me dritën e Zotit të vet dhe do të vendoset Libri (i veprave). Pastaj do të sillen profetët dhe dëshmitarët e ata do të gjykohen me drejtësi, e nuk do t’u bëhet asnjë padrejtësi. (Surah Az-Zumar 39:69)
Në kohën e Profetit Isa el Masih a.s., një dëshmitar i vërtetë quhej ‘dëshmor’. Dëshmor ishte ai që dëshmoi të vërtetën e ngjarjeve. Isa al Masih i quajti dishepujt e tij ‘martirë’
Ju do të merrni fuqi kur Fryma e Shenjtë do të vijë mbi ju dhe do të bëheni dëshmitarët e mi në Jeruzalem dhe në gjithë Judenë, në Samari dhe deri në skajin e dheut.” (Veprat e Apostujve 1:8)
Fjala ‘dëshmor’ përdorej vetëm për ata që ishin dëshmitarë të ndershëm.
Por fjala ‘dëshmor’ përdoret shumë këto ditë. E dëgjoj kur dikush vritet në një nga luftërat e shumta që po ndodhin, ose në ndonjë konflikt midis sekteve kur luftëtarët po vrasin njëri-tjetrin dhe dikush vdes. Ai zakonisht quhet një ‘martir’ pranë tij (dhe ndoshta një kamfur nga ana tjetër).
Por a është e saktë kjo? Inxhili shënon se si profeti Jahja (a.s.) u martirizua gjatë shërbimit të Isa el Masih (PBUH) dhe ai jep një shembull të shkëlqyer se si të kuptohet kjo. Ja se si Inxhili i regjistron këto ngjarje:
Në atë kohë Herodi, tetrarku, mori vesh famën e Jezusit, 2 dhe u tha shërbëtorëve të vet: “Ky është Gjon Pagëzori; ai u ngjall së vdekuri dhe prandaj fuqitë e mbinatyrshme veprojnë në të.”
3 Herodi, në fakt, e kishte arrestuar Gjonin, i kishte hedhur prangat dhe e kishte futur në burg, për shkak të Herodiadës, gruas së Filipit, vëllait të vet. 4 Sepse Gjoni i thoshte: “Nuk është e lejueshme të bashkëjetosh me të!.” 5 Dhe, ndonëse donte ta vriste, Herodi kishte frikë nga populli që e konsideronte Gjonin profet.
6 Kur po festohej ditëlindja e Herodit, e bija e Herodiadës vallëzoi përpara tij dhe i pëlqeu Herodit 7 aq shumë, sa ai i premtoi asaj me betim se do t’i jepte çfarëdo që t’i kërkonte. 8 Dhe ajo, e shtyrë nga e ëma, tha: “Ma jep këtu, mbi një pjatë, kokën e Gjon Pagëzorit.” 9 Mbretit i erdhi keq, po për shkak të betimit dhe të ftuarve që ishin me të në tryezë, urdhëroi që t’ia japin. 10 Kështu dërgoi dikë për t’i prerë kokën Gjon Pagëzorit në burg;11 dhe kokën e tij e prunë mbi një pjatë dhe ia dhanë vajzës; ajo ia çoi s’ëmës. 12 Pastaj erdhën dishepujt e tij, e morën trupin dhe e varrosën, mandej ata shkuan dhe ia treguan ngjarjen Jezusit. (Mateu 14: 1-12)
Ne e shohim së pari pse profeti Jahja (a.s.) ishte arrestuar. Mbreti lokal (Herodi) ia kishte marrë gruan e vëllait të tij dhe e kishte bërë atë gruan e tij – në kundërshtim me ligjin e sheriatit të Musait (a.s.). Profeti Jahja (a.s.) kishte thënë publikisht se kjo ishte e gabuar, por mbreti i korruptuar, në vend që ta dëgjonte profetin, e kishte arrestuar atë. Gruaja, e cila përfitoi nga kjo martesë e re, sepse tani ishte gruaja e një mbreti të fuqishëm, donte që profeti të heshtë, kështu që ajo komplotoi që vajza e saj e rritur të bënte një vallëzim sensual para mbretit burrit të saj dhe të ftuarve të tij në një festë. Ai u prek aq shumë nga performanca e vajzës, sa i premtoi se do t’i jepte çfarëdo që ajo t’i kërkonte. Nëna e saj i tha që të kërkonte kokën e profetit Jahja (a.s.). Kështu profetit Jahja (a.s.), i burgosur sepse tha të vërtetën, iu pre koka thjesht sepse vallja sensuale e një vajze e futi mbretin në kurth para mysafirëve të tij.
Ne shohim gjithashtu se profeti Jahja (a.s.) nuk po luftonte askënd, as nuk po përpiqej të vriste mbretin. Ai thjesht thoshte të vërtetën. Ai nuk kishte frikë të paralajmëronte një mbret të korruptuar, edhe pse nuk kishte fuqi tokësore për të qëndruar kundër fuqisë së këtij mbreti. Ai tha të vërtetën për shkak të dashurisë së tij për ligjin e sheriatit të shpallur nga profetit Musa (a.s.). Ky është një shembull i mirë për ne sot që tregon se si luftojmë (duke thënë të vërtetën) dhe për çfarë luftojmë (të vërtetën e profetëve). Profeti Jahja (a.s.) nuk u përpoq të vriste mbretin, të drejtonte një revolucion apo të fillonte një luftë.
Rezultati i martirizimit të Jahjas
Qasja e tij ishte më efektive. Mbreti ishte aq i goditur nga ndërgjegjja nga vrasja e tij, sa mendoi se mësimet dhe mrekullitë e fuqishme të Profetit Isa al Masih (PBUH) ishte që Jahja (PBUH) të kthehet në jetë.
Vrasja e pabesë e profetit Jahja nga Herodi shkoi në rrugë të gabuar. Plani i tij është një shembull i mirë i sures El-Fil (Surah 105 – Elefanti).
Vallë, a nuk ke dëgjuar ti se si bëri Zoti yt me njerëzit e elefantit?
A nuk ua prishi atyre kurthin,
duke dërguar kundër atyre tufa zogjsh,
të cilët i gjuajtën me gurë prej baltës së pjekur? (Surah Al-Fil 105:1-4)
Isa el Masih (a.s.) e ka thënë këtë për profetin Jahja (a.s.)
7 Dhe kur ata po largoheshin, Jezusi nisi t’u thotë turmave për Gjonin: “Çfarë keni dalë të shikoni në shkretëtirë? Kallamin që e tund era? 8 Por çfarë keni dalë të shikoni? Njeriun e mbështjellur me rroba të buta? Ja, ata që veshin rroba të buta banojnë në pallatet mbretërore. 9 Atëherë, pra, ç’dolët të shikoni? Një profet? Po, ju them: ai është më shumë se një profet. 10 Sepse ky është ai për të cilin është shkruar:
“Ja, unë po dërgoj lajmëtarin tim para fytyrës sate;
ai do ta bëjë gati rrugën tënde para teje”.
11 Në të vërtetë po ju them: ndër ata që janë lindur prej gruas nuk ka dalë kurrë ndonjë më i madh se Gjon Pagëzori; por më i vogli në mbretërinë e qiejve është më i madh se ai. 12 Dhe qysh nga ditët e Gjon Pagëzorit e deri tash mbretëria e qiejve po pëson dhunë dhe të dhunshmit e grabitën. 13 Sepse të gjithë profetët dhe ligji kanë profetizuar deri te Gjoni. 14 Dhe, në daçi ta pranoni, ai është Elia, që duhej të vijë. 15 Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë! (Mateu 11: 7-15)
Këtu Isai (a.s.) konfirmon se Jahja (a.s.) ishte ai ‘përgatitësi’ i profetizuar për të erdhur dhe se ai ishte i madh ndër profetët. Hyrja e tij në Mbretërinë e qiejve vazhdon deri më sot, ndërsa mbreti Herod – kaq i fuqishëm në atë kohë – nuk ka asgjë sepse ai refuzoi t’u nënshtrohej profetëve.
Kishte njerëz të dhunshëm në ditën e profetit Jahja (a.s.) që ua prenë kokën të tjerëve dhe po ashtu ka njerëz të dhunshëm që bëjnë të njëjtën gjë sot. Këta njerëz të dhunshëm madje po ‘sulmojnë’ Mbretërinë e Qiellit. Por ata nuk do të hyjnë në të. Të hysh në Mbretërinë e Qiellit do të thotë të marrësh rrugën që mori Jahja (PBUH) – të bësh paqe dhe të thuash të vërtetën. Ne jemi të mençur nëse ndjekim shembullin e tij dhe jo shembullin e atyre që ndjekin dhunën sot.
Shkarkoni PDF të të gjitha Shenjave nga Al Kitab si një libër