Ka shumë konfuzion për atë që i ndodhi Ismailit. Tevrati, i shkruar 3500 vjet më parë nga profeti Musa (paqja qoftë mbi të), na ndihmon në sqarimin e kësaj. Allahu i kishte premtuar Ibrahimit (a.s.) se do ta bekonte dhe do t’i bënte pasardhësit e tij sa rëra në breg të detit (shih këtu). Ibrahimi (a.s.) më në fund mori dy djemtë nga dy gratë e tij, por një rivalitet mes tyre e detyroi të largonte Hagarin dhe Ismailin. Ky rivalitet u zhvillua në dy faza. Faza e parë ndodhi pas lindjes së Ismailit dhe para lindjes së Isakut. Ja çfarë thotë Teurati për këtë rivalitet dhe se si Allahu e mbrojti Hagerin, iu shfaq asaj dhe i dha bekimin e Tij Ismailit (a.s.).
Hagari dhe Ismaili – Zanafilla 16
Por Saraj, gruaja e Abramit, nuk i kishte dhënë asnjë fëmijë. Ajo kishte një shërbyese egjiptase që quhej Agar. 2 Kështu Saraj i tha Abramit: “Ja, Zoti më ka ndaluar të kem fëmijë; oh, futu te shërbysja ime, ndofta mund të kem fëmijë prej saj”.
Dhe Abrami dëgjoi zërin e Sarajt. 3 Kështu pra Saraj, gruaja e Abramit, mbasi ky i fundit kishte banuar dhjetë vjet në vendin e Kanaanëve, mori shërbyesen e saj Agarin, egjiptasen, dhe ia dha për grua burrit të saj Abramit. 4 Dhe ai u fut tek Agari, që mbeti me barrë;
por kur u bind se kishte mbetur me barrë, ajo e shikoi me përbuzje zonjën e saj. 5 Atëherë Saraj i tha Abramit: “Përgjegjësia për fyerjen që m’u bë le të bjerë mbi ty. Kam qënë unë që të hodha në krahët e shërbyeses sime; por që kur e mori vesh që është me barrë, ajo më shikon me përbuzje. Zoti le të jetë gjykatës midis meje dhe teje”.
6 Abrami iu përgjegj Sarajt: “Ja, shërbyesja jote është në dorën tënde; bëj me të ç’të duash”. Atëherë Saraj e trajtoi në mënyrë të ashpër dhe ajo iku nga prania e saj.
7 Por Engjëlli i Zotit e gjeti pranë një burimi uji në shkretëtirë, pranë burimit në rrugën e Shurit, 8 dhe i tha: “Agar, shërbyesja e Sarajt, nga vjen dhe ku po shkon?”
Ajo u përgjigj: “Po iki nga prania e zonjës sime Saraj”.
9 Atëherë Engjëlli i Zotit i tha: “Kthehu tek zonja jote dhe nënshtroju autoritetit të saj”. 10 Pastaj Engjëlli i Zotit shtoi: “Unë do t’i shumëzoj fort pasardhësit e tu aq sa të mos mund të llogariten për shkak të numrit të tyre të madh”.
11 Engjëlli i Zotit i tha akoma: “Ja, ti je me barrë dhe do të lindësh një djalë dhe do ta quash Ismael, sepse Zoti mori parasysh hidhërimin tënd; 12 ai do të jetë ndërmjet njerëzve si një gomar i egër; dora e tij do të jetë kundër të gjithëve dhe dora e të gjithëve kundër tij; dhe do të banojë në prani të të gjithë vëllezërve të tij”.
13 Atëherë Agari thirri emrin e Zotit që i kishte folur: “Ti je El-Roi,” sepse tha: “A e pashë me të vërtetë atë që më shikon?”. 14 Prandaj ai pus u quajt “Pusi i Lahai-Roit”. Ja, ai ndodhet midis Kadeshit dhe Beredit.
15 Kështu Agari i lindi një djalë Abramit; dhe Abrami i vuri djalit që Agari kishte lindur emrin Ismael. 16 Abrami ishte tetëdhjetë e gjashtë vjeç, kur Agari lindi Ismaelin për Abramin.
Ne shohim që Agari ishte një profeteshë që kur foli me Zotin. Ai që i tha se emri i djalit të saj do të ishte Ismail dhe i dha asaj një premtim se Ismaili do të bëhej ‘shumë i madh për t’u numëruar’. Kështu me këtë takim dhe premtim ajo u kthye te zonja e saj dhe rivaliteti pushoi.
Rivaliteti rritet
Por kur Isaku lindi në Sarai 14 vjet më vonë, rivaliteti filloi përsëri. Ne lexojmë në Taurat se si ndodhi kjo.
Zanafilla 21: 8-21
8 Kështu, pra, fëmija u rrit dhe u zvordh; dhe ditën që Isaku u zvordh Abrahami shtroi një gosti të madhe. 9 Tani Sara pa që djali që i kishte lindur Abrahamit nga Agari, egjiptasja, qeshte.10 Atëherë ajo i tha Abrahamit: “Përzëre këtë shërbyese dhe birin e saj, sepse i biri i kësaj shërbyese nuk duhet të jetë trashëgimtar me birin tim, me Isakun”.
11 TKjo gjë s’i pëlqeu aspak Abrahamit, për shkak të djalit të tij. 12 Por Perëndia i tha Abrahamit: “Mos u hidhëro për shkak të djalit dhe të shërbyeses sate; dëgjo tërë ato që të thotë Sara, sepse nga Isaku do të dalin pasardhës që do të mbajnë emrin tënd. 13 Edhe nga djali i kësaj shërbyeses unë do të bëj një komb, sepse është një pasardhës i yt”.
14 Abrahami u ngrit herët në mëngjes, mori bukë dhe një calik ujë dhe ia dha Agarit; vuri gjithçka mbi shpatullat e saj dhe e nisi bashkë me fëmijën. Kështu ajo u nis dhe filloi të bredhë nëpër shkretëtirën e Beer-Shebas.
15 Kur uji i calikut mbaroi, ajo e vuri fëmijën poshtë një kaçubeje. 16 Dhe shkoi e u ul përballë tij, në një largësi sa një goditje me hark, sepse thoshte: “Nuk dua ta shoh fëmijën të vdesë!” Kështu ajo u ul përballë tij, ngriti zërin dhe qau.
17 Dhe Perëndia dëgjoi zërin e djaloshit dhe engjëlli i Perëndisë thirri Agarin nga qielli dhe i tha: “Çfarë ke, Agar? Mos ki frikë, se Perëndia ka dëgjuar zërin e djaloshit aty ku ndodhet. 18 Çohu, çoje djaloshin dhe mbaje fort me dorën tënde, sepse unë do të bëj prej tij një komb të madh”.
19 Atëherë Perëndia ia hapi sytë dhe ajo pa një pus uji: kështu vajti të mbushë calikun me ujë dhe i dha të pijë djaloshit.
20 Dhe Perëndia qe me djaloshin; ai u rrit, banoi në shkretëtirë dhe u bë shenjëtar harku. 21 Ai banoi në shkretëtirën e Paranit dhe nëna e tij e martoi me një grua nga Egjipti.
Ne shohim se Sara (emri i saj ishte ndryshuar nga Sarai) nuk mund të jetonte në të njëjtën shtëpi me Agarin dhe kërkoi që ajo të largohej. Edhe pse Ibrahimi (a.s.) hezitoi, Allahu premtoi se do të bekonte Hagarin dhe Ismailin (a.s.). Në të vërtetë Ai i foli asaj përsëri, ia hapi sytë për të parë ujë në shkretëtirë dhe i premtoi se Ismaili (a.s.) do të bëhej një ‘komb i madh’, mund të rishikohet këtu.
Taurat vazhdon të tregojë se si ky komb filloi në zhvillimin e tij. Ne lexojmë për Ismailin (a.s.) në kohën e vdekjes së Ibrahimit (a.s.).
Vdekja e Ibrahimit Zanafilla 25: 8-18
8 Pastaj Abrahami dha frymën e fundit dhe vdiq në pleqëri të mbarë, i shtyrë në moshë dhe i ngopur me ditë, dhe u bashkua me popullin e tij. 9 Dhe bijtë e tij Isaku dhe Ismaeli e varrosën në shpellën e Makpelahut në arën e Efronit, biri i Zoarit, Hiteut, që ndodhet përballë Mamres, 10 arë që Abrahami u kishte blerë bijve të Hethit. Aty u varrosën Abrahami dhe e shoqja Sara. 11 Mbas vdekjes së Abrahamit, Perëndia bekoi birin e tij Isakun; dhe Isaku qëndroi pranë pusit të Lahai-Roit.
Djemtë e Ismaelit
12 Tani këta janë pasardhësit e Ismaelit, bir i Abrahamit, që egjiptasja Agar, shërbëtorja e Sarës, i kishte lindur Abrahamit.
13 Këta janë emrat e bijve të Ismaelit, simbas emrit të brezave të tyre: Nebajothi, i parëlinduri i Ismaelit; pastaj Kedari, Abdeeli, Mibsami, 14 Mishma, Dumahu, Masa, 15 Hadari, Tema, Jeturi, Nafishi dhe Kedemahu. 16 Këta janë bijtë e Ismaelit dhe emrat e tyre, simbas fshatrave dhe fushimeve të tyre. Ata qenë dymbëdhjetë princërit e kombeve të tyre përkatës. 17 Por këto janë vitet e jetës së Ismaelit, gjithsej njëqind e tridhjetë e shtatë vjet; pastaj ai dha frymë dhe vdiq, dhe u bashkua me popullin e tij. 18 (Dhe bijtë e tij banuan nga Havilahu deri në Shur, që është në lindje të Egjiptit, në drejtim të Asirisë). Ai u vendos në prani të të gjithë vëllezërve të tij.
Ismaili jetoi vërtet një kohë shumë të gjatë dhe djemtë e tij u bënë 12 sundimtarë fisnorë. Allahu e kishte bekuar ashtu siç e kishte premtuar. Arabët edhe sot e kësaj dite e gjurmojnë prejardhjen e tyre tek Ibrahimi nëpërmjet Ismailit.