Shumë herë në Kuran, ne shohim se Allahu përdor cikle në shtatë. Për shembull, Surah At-Talaq (Surah 65 – Shkurorëzimi) thotë
Allahu është Ai, që ka krijuar shtatë qiej dhe po aq toka. Urdhrat e Tij zbresin përmes tyre, që ju ta dini se Allahu është i Fuqishëm për çdo gjë dhe se Ai përfshin gjithçka në diturinë e Tij. (Surah At-Talaq 65:12)
Dhe Surah An-Naba (Surah 78 – Sihariq) thotë
Mbi ju kemi ndërtuar shtatë qiej të fortë (Surah An-Naba 78:12)
Atëherë nuk duhet të na habisë fakti që koha e ardhjes së Mesihut ishte dhënë edhe në shtatë, siç e shohim më poshtë.
Ndërsa i kemi eksploruar profetët, kemi mësuar se megjithëse ndonjëherë ata ndaheshin nga njëri-tjetri me qindra vjet – kështu që ata nuk mund t’i bashkërendonin në mënyrë njerëzore profecitë e tyre me njëra-tjetrën – megjithatë profecitë e tyre zhvilluan një temë qendrore të Masih-ut të ardhshëm (= Krishti) Ne pamë se profeti Isaia (a.s.) kishte përdorur Shenjën e Degës nga një trung, dhe më pas profeti Zakaria (a.s.) kishte profetizuar se kjo Dega do të kishte emrin emri hebraik Yhowshuwa, që në greqisht ishte Iesous, E cila është Jezu në anglisht dhe Isa në arabisht. Po, vetë emri i Masih-ut (= Krishti) u profetizua 500 vjet përpara se të jetonte ndonjëherë Isa al Masih – Jezusi (PBUH). Kjo profeci është shkruar në Librin e Judenjve, (jo në Inxhil), i cili ende lexohet dhe pranohet – por nuk kuptohet – nga çifutët.
Profeti Daniel
Tani vijmë te profeti Daniel (a.s.). Ai jetoi në mërgim në Babiloni dhe ishte një zyrtar i fuqishëm në qeveritë babilonase dhe persiane – si dhe një profet. Afati kohor më poshtë tregon se ku ka jetuar profeti Daniel (a.s.) në historinë e profetëve.
Në librin e tij, profeti Daniel (a.s.), merr një mesazh nga engjëlli Gabriel (Xhebril). Danieli dhe Maria, nëna e Isait (Isait) janë të vetmet në të gjithë Biblën (al kitab) që patën mesazhe të dhëna nga Gabrieli. Kështu që ne duhet t’i kushtojmë vëmendje të veçantë këtij mesazhi. Engjëlli Gabriel (Xhebril) i tha atij se:
Gabrieli, … i dërguar me fluturim të shpejtë, më arriti në orën e blatimit të mbrëmjes… dhe më tha: …Shtatëdhjetë javë janë caktuar për popullin tënd dhe për qytetin tënd të shenjtë, për të t’i dhënë fund shkeljes, për t’i dhënë fund mëkatit, për të shlyer paudhësinë, për të sjellë një drejtësi të përjetshme, për të vulosur vegimin dhe profecinë, për të vajosur vendin shumë të shenjtë.
Prandaj dije dhe kuptoje se, që kur ka dalë urdhri të restaurohet dhe të rindërtohet Jeruzalemi deri te Mesia, princi, do të duhen shtatë javë dhe gjashtëdhjetë e dy javë të tjera; ai do të ndërtohet përsëri me sheshe dhe me ledhe, por në kohëra plot ankth. Mbas gjashtëdhjetë e dy javëve Mesia do të vritet dhe askush nuk do të jetë me të. Dhe populli i një princi që do të vijë ka për të shkatërruar qytetin dhe shenjtëroren; fundi i tij do të vijë me një përmbytje, dhe deri në mbarim të luftës janë dekretuar shkatërrime. (Danieli 9:21-26)
Ne shohim se kjo është një profeci e ardhjes së ‘Vajosurit’ (= Krishti = Masih siç e pamë këtu). Engjëlli Gabriel dha një orar se kur do të vinte Masih. Gabrieli tha se do të kishte një numërim mbrapsht që do të fillonte me ‘lëshimin e dekretit për të rivendosur dhe rindërtuar Jeruzalemin’. Megjithëse Danielit iu dha ky mesazh (rreth vitit 537 para Krishtit), ai nuk jetoi për të parë fillimin e këtij numërimi mbrapsht.
Nxjerrja e Dekretit për të rivendosur dhe rindërtuar Jeruzalemin
Në fakt ishte Nehemiah, i cili jetoi pothuajse njëqind vjet pas Danielit (a.s.), që pa fillimin e këtij numërimi mbrapsht. Ai ishte kupëmbajtës i perandorit pers Artakserks dhe kështu jetoi në Suza, e cila ndodhet në Iranin e sotëm. Shihni kur ka jetuar në afatin kohor të mësipërm. Ai na thotë në librin e tij se
Në muajin e Nisanit, vitin e njëzetë të mbretit Artakserks, … Mbreti më tha: “Çfarë kërkon?”. Atëherë unë iu luta Perëndisë të qiellit dhe pastaj iu përgjigja mbretit: “Në qoftë se kjo i pëlqen mbretit dhe shërbëtori yt ka gjetur mirëdashje në sytë e tu, më lejo të shkoj në Judë, në qytetin e varreve të etërve të mi, që ta rindërtoj atë“.…
Pastaj i thashë mbretit: “… dhe një letër për Asafin, mbikëqyrësin e pyllit të mbretit, që të më japë lëndën e drurit për të ndërtuar portat e qytezës së bashkuar me tempullin, për muret e qytetit dhe për shtëpinë në të cilën do të shkoj të banoj”. Mbreti më dha letrat, sepse dora mirëdashëse e Perëndisë tim ishte mbi mua. Arrita kështu te qeveritarët e krahinës matanë Lumit dhe u dhashë atyre letrat e mbretit.
Kështu arrita në Jeruzalem, … (Nehemia 2:1-11)
Kjo shënon ‘lëshimin e dekretit për të rivendosur dhe rindërtuar Jerusalemin’ që Danieli kishte profetizuar se do të vinte një ditë. Dhe ne shohim se kjo ndodhi në vitin e 20-të të perandorit pers Artakserks, i cili është i njohur në histori se filloi mbretërimin e tij në 465 para Krishtit. Kështu viti i tij i 20-të do ta vendoste këtë dekret në vitin 444 para Krishtit. Xhibrili i kishte dërguar një mesazh profetit Daniel (a.s.) dhe i kishte dhënë një shenjë për fillimin e numërimit mbrapsht. Pothuajse njëqind vjet më vonë, Perandori Persian, duke mos ditur për këtë profeci të Danielit, nxjerr këtë dekret – duke vënë në lëvizje numërimin mbrapsht që ishte shkruar që do të sillte të vajosurin – Masihun.
Shtatëshe misterioze
Mesazhi i Gabrielit dhënë profetit Daniel tregonte se do të duheshin “shtatë ‘shtatë’ dhe gjashtëdhjetë e dy ‘shtatë'” dhe më pas do të zbulohej Mesihu. Pra, çfarë është një ‘Shtatë’? Në Teuratin e Musait (a.s.) kishte një cikël prej shtatë vitesh. Çdo vit të 7-të toka duhej të pushonte nga bujqësia në mënyrë që toka të mund të plotësonte lëndët ushqyese. Pra, një ‘Shtatë’ është një cikël 7-vjeçar. Duke pasur parasysh këtë, shohim se nga nxjerrja e dekretit numërimi mbrapsht do të bëhej në dy pjesë. Pjesa e parë ishte ‘shtatë shtatëshe’ ose shtatë periudha 7-vjeçare. Kjo, 7*7=49 vjet, ishte koha që iu desh për të rindërtuar Jeruzalemin. Kjo u pasua nga gjashtëdhjetë e dy shtatë, kështu që numërimi total ishte 7*7 + 62*7 = 483 vjet. Me fjalë të tjera, nga nxjerrja e dekretit të Artakserksit do të kalonin 483 vjet deri në shpalljen e Mesihut.
Viti 360-ditor
Duhet të bëjmë një rregullim të vogël kalendari. Ashtu si shumë kombe në kohët e lashta, profetët përdorën një vit që ishte 360 ditë. Ka mënyra të ndryshme për të përcaktuar gjatësinë e një ‘viti’ në një kalendar. Ai perëndimor (bazuar në revolucionin diellor) është i gjatë 365.24 ditë, dhe ai mysliman është 354 ditë (bazuar në ciklet e hënës), dhe ai që Danieli përdori ishte në gjysmë të rrugës me 360 ditë të gjatë. Pra, 483 vite ‘360-ditore’ është 483*360/365.24 = 476 vite diellore.
Ardhja e Mesihut parashikuar për vitin
Me këtë informacion ne mund të llogarisim se kur duhej të vinte Mesihu. Ne do të shkojmë nga epoka ‘para Krishtit’ në epokën ‘Pas Krishtit’ dhe ka vetëm 1 vit nga 1 para Krishtit – 1 pas Krishtit (Nuk ka vit ‘zero’). Informacioni për këtë llogaritje është përmbledhur në tabelë
Viti i fillimit | 444 para Krishtit (20th viti i Artakserksit) |
Gjatësia e kohës | 476 vite diellore |
Mbërritja e pritur në Kalendarin Perëndimor | (-444 + 476 + 1) (‘+1’ sepse nuk ka 0 pas Krishtit) = 33 |
Viti i pritur | 33 AD |
Jezusi i Nazaretit erdhi në Jeruzalem i hipur mbi një gomar në atë që është bërë festimi i njohur i E Diela e Palmës. Atë ditë ai shpalli veten dhe hipi në Jeruzalem si Masihu i tyre. Viti ishte 33 AD.
Profetët Daniel dhe Nehemiah, megjithëse nuk e njihnin njëri-tjetrin pasi jetuan 100 vjet larg, u koordinuan nga Allahu për të marrë profecitë dhe për të vënë në lëvizje numërimin mbrapsht që do të zbulonte Masih-un. Dhe rreth 570 vjet pasi profeti Daniel mori mesazhin e tij nga Gabrieli, Isa hyri në Jerusalem si Masih. Kjo është një profeci shumë e jashtëzakonshme dhe një përmbushje e saktë. Së bashku me parashikimin të emrit të Masihut të dhënë nga profeti Zakaria, këta profetë formojnë një grup vërtet të mahnitshëm parashikimesh në mënyrë që të gjithë ata që duan të dinë të mund ta shohin planin e Allahut të shpaloset.
Por nëse këto profeci të Zaburit janë kaq të jashtëzakonshme, dhe ato janë të shkruara në Librin Hebraik – jo në Inxhil – pse hebrenjtë nuk e pranojnë Isain si Masih? është në librin e tyre! Duhet të jetë e qartë që mendojmë, veçanërisht me parashikime të tilla të sakta dhe të përmbushura jashtëzakonisht. Është në mirëkuptim pse Judenjtë nuk e pranojnë Isain si Masih që ne të mësojmë disa gjëra të tjera të mrekullueshme rreth ardhjes së këtij të parathënë nga profetët. Ne e shikojmë këtë pyetje në artikulli tjetër.