Surja ‘Abasa (Surah 80 – Ai i vrenjti vetullat) shënon se Profeti Muhamed a.s. takoi një të verbër.
Ai u vrenjt dhe ktheu kurrizin, kur i erdhi pranë i verbri. E ku e di ti, ndoshta ai dëshironte të pastrohej (nga gjynahet) (Surah ‘Abasa 80:1-3)
Megjithëse kishte mundësi për mirëkuptim shpirtëror, profeti Muhamed a.s nuk e shëroi të verbrin. Profeti Isa el Masih PBUH ishte unik midis profetëve në mënyrën se si ai mundi dhe shëroi të verbërit. Ai kishte një autoritet që nuk u shfaq nga profetët e tjerë, madje edhe profetët si Profeti Musa, Profeti Ibrahim dhe Profeti Muhamed (PBUT). Ai ishte i vetmi profet që kishte autoritetin për të përballuar sfidën specifike të dhënë në suren Gafir (Surah 43 – Falës)
A mos ti do ta bësh të dëgjojë i shurdhëti, ose ta drejtosh të verbërin, apo atë që është zhytur në humbje të thellë? (Surah Az-Zukhruf 43:40)
Surja Al-Ma’idah (Surah 5 – Shtrirja e Tavolinës), përshkruan mrekullitë e Isa el Masih në këtë mënyrë:
Allahu do të thotë: “O Isa, i biri Merjemes, kujtoje mirësinë Time ndaj teje dhe nënës sate: se si të forcova ty me Shpirtin e Shenjtë (Xhebrailin), kështu që ti u predikoje njerëzve, kur ishe foshnjë në djep dhe i rritur; se si të mësova Librin dhe Urtësinë, Teuratin dhe Ungjillin; se si me vullnetin Tim krijoje një figurë shpendi prej balte, pastaj fryje në të dhe ajo bëhej zog me vullnetin Tim; se si me vullnetin Tim i shëroje të lindurit të verbër e të lebrosurit; se si me vullnetin Tim i ngjallje të vdekurit; se si i pengova sulmet e bijve të Israilit kundër teje, atëherë kur iu solle atyre prova të qarta e mohuesit në radhët e tyre thanë: “Kjo është vetëm magji e kulluar!”; (Al-Ma’idah, Surah 5:110)
Surja Ali ‘Imran (Surah 3 – Familja e Imranit) përshkruan më tej autoritetin e tij në mrekulli
Dhe do ta caktojë atë të Dërguar te bijtë e Israilit (të cilëve do t’u thotë): “Ju kam sjellë prova nga Zoti juaj (që vërtetojnë Profecinë time): bëj për ju diçka prej balte në formë shpendi, fryj në të e me urdhrin e Allahut ajo bëhet shpend i gjallë; shëroj të verbrit e lindur dhe të lebrosurit dhe i ngjall të vdekurit me lejen e Allahut; ju tregoj çfarë hani dhe çfarë ruani në shtëpitë tuaja. Sigurisht që te të gjitha këto ka prova për ju, nëse jeni besimtarë të vërtetë.
Dhe (kam ardhur te ju) për t’ju vërtetuar Teuratin, që është para meje dhe që t’ju lejoj disa gjëra që i keni pasur të ndaluara. Ju kam sjellë një provë nga Zoti juaj, prandaj kijeni frikë Allahun dhe bindmuni! (Surah Ali ‘Imran 3:49-50)
Të verbërit shohin, lebrozët shërohen, të vdekurit ringjallen! Kjo është arsyeja pse Surja Al-Ma’idah (5:110) thotë se Isa el Masih PBUH tregoi ‘shenja të qarta’ dhe Surja Ali ‘Imran (3:49-50) deklaron se Shenja e tij ishte ‘për ju’ ‘nga Zoti juaj’. A nuk do të ishte marrëzi të shpërfillësh kuptimin e këtyre shenjave të fuqishme?
Ne do të shohim se si Inxhili i përshkruan këto mrekulli të Profetit në mënyrë më të detajuar dhe pse Librat e Shenjtë e quajnë atë “Fjala e Zotit”.
Më parë ne pamë se Profeti Isa el Masih (a.s.) mësonte me autoritet të madh, duke përdorur vetëm atë autoritet që masihut mund të ketë. Menjëherë pas përfundimit të mësimit të këtij Predikimi në Mal Inxhili shënon se:
Tani kur Jezusi zbriti nga mali, turma të mëdha e ndiqnin. 2 Dhe ja, një lebroz erdhi dhe e adhuroi, duke thënë: “O Zot, po të duash, ti mund të më shërosh.”
3 Jezusi e shtriu dorën, e preku dhe i tha: “Po, unë dua, shërohu.” Dhe në atë çast u shërua nga lebra e tij. 4 Atëherë Jezusi i tha: “Ruhu se ia tregon kujt; por shko, paraqitu te prifti, bëj flijimin që ka urdhëruar Moisiu, me qëllim që kjo të jetë dëshmi për ta.” (Mateu 8:1-4)
Profeti Isa (a.s.) tani e tregon autoritetin e tij duke shëruar një njeri me lebër. Ai thjesht tha ‘Jini të pastër’ Dhe ai u pastrua dhe u shërua. Fjalët e tij kishin autoritet për të shëruar si dhe për të mësuar.
Pastaj Isai (a.s.) pati një takim me një ‘armik’. Romakët ishin pushtuesit e urryer të tokës hebreje në atë kohë. Hebrenjtë i shihnin romakët në atë kohë si ndihen disa palestinezë ndaj izraelitëve sot. Më të urryerët (nga hebrenjtë) ishin ushtarët romakë të cilët shpesh abuzonin me pushtetin e tyre. Më keq akoma ishin oficerët romakë – ‘centurionëvei i cili i komandonte këta ushtarë. Isai (a.s.) tani ndeshet me një ‘armik’ kaq të urryer. Ja si u takuan:
Isa el Masih (PBUH) dhe një Centurion
5 Kur Jezusi hyri në Kapernaum i erdhi një centurion duke iu lutur, 6 dhe duke thënë: “O Zot, shërbëtori im rri shtrirë në shtëpi i paralizuar dhe po vuan shumë.”
7 Dhe Jezusi i tha: “Do të vij dhe do ta shëroj.”
8 Centurioni duke u përgjigjur i tha: “Zot, unë nuk jam i denjë që ti të hysh nën strehën time; por thuaj vetëm një fjalë dhe shërbëtori im do të shërohet. 9 Sepse unë jam një njeri nën urdhërin e të tjerëve, dhe i kam ushtarët nën vete; dhe, po t’i them dikujt: “Shko,” ai shkon; dhe po t’i them një tjetri: Eja,,” ai vjen; dhe po t’i them shërbëtorit tim: “Bëje këtë,” ai e bën.”
10 Dhe Jezusi, kur i dëgjoi këto gjëra, u mrekullua dhe u tha atyre që e ndiqnin: “Në të vërtetë po ju them, se askund në Izrael nuk e gjeta një besim aq të madh. 11 Unë po ju them se shumë do të vijnë nga lindja dhe nga perëndimi dhe do të ulen në tryezë me Abrahamin, me Isaakun dhe me Jakobin, në mbretërinë e qiejve, 12 por bijtë e mbretërisë do të flaken në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllimi dhëmbëve.”
13 Dhe Jezusi i tha centurionit: “Shko dhe u bëftë ashtu si besove!.” Dhe shërbëtori i tij u shërua që në atë çast. (Matthew 8:5-13)
Fjalët e Mesihut kishin aq autoritet saqë ai thjesht tha urdhërin dhe kjo ndodhi nga larg! Por ajo që e habiti Isain (a.s.) ishte se vetëm ky ‘armik’ pagan kishte besimin për të njohur fuqinë e Fjalës së tij – se Masihu kishte autoritet për të thënë dhe do të ishte. Njeriu që presim të mos ketë besim (sepse ishte nga njerëzit e gabuar dhe feja e gabuar), nga fjalët e Isait (a.s.), një ditë do të bashkohej në festën e xhenetit me Ibrahimin dhe tjetrin të drejtë. , ndërsa ata nga feja ‘korrekte’ dhe njerëzit ‘korrekt’ nuk do ta bënin. Isai (a.s.) na paralajmëron se nuk është feja dhe as trashëgimia që garanton parajsën.
Jezusi ringjall vajzën e vdekur të një udhëheqësi sinagogu
Kjo nuk do të thotë se Isa al Masih (PBUH) nuk i shëroi udhëheqësit hebrenj. Në fakt, një nga mrekullitë e tij më të fuqishme ishte ngritja e vajzës së vdekur të një udhëheqësi sinagogu. Inxhili e regjistron kështu:
40 Ndodhi që, kur Jezusi u kthye, turma e mirëpriti sepse të gjithë e prisnin. 41 Dhe ja, erdhi një njeri me emër Jair, që ishte kryetari i sinagogës; ai i ra ndër këmbë Jezusit dhe iu lut të shkonte në shtëpinë e tij, 42 bsepse ai kishte një vajzë të vetme rreth dymbëdhjetë vjeçe, që ishte për vdekje.
Ndërsa Jezusi po shkonte atje, … erdhi një nga shtëpia e kryetarit të sinagogës dhe i tha: “Vajza jote vdiq, mos e shqetëso Mësuesin.”
50 Por Jezusi, mbasi i dëgjoi këto, i tha: “Mos druaj; ti vetëm beso dhe ajo do të shpëtojë.”
51 Si arriti në shtëpi, nuk la asnjeri të hyjë, përveç Pjetrit, Gjonit dhe Jakobit, dhe atin e nënën e vajzës. 52 Të gjithë qanin dhe mbajtën zi. Por ai tha: “Mos qani; ajo nuk ka vdekur, por po fle.”
53 Dhe ata e përqeshnin; duke e ditur se kishte vdekur. 54 Por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, e kapi për dore dhe thirri duke thënë: “Vajzë, çohu!.” 55 Asaj iu kthye fryma e saj dhe menjëherë u çua; pastaj Jezusi urdhëroi që t’i jepnin të hante. 56 Dhe prindërit e saj mbetën të habitur. Por Jezusi i porositi të mos i thonin kurrkujt ç’kishte ndodhur. (Luka 8:40-56)
Edhe një herë, thjesht me një Fjalë Urdhri, Jezusi ringjalli një vajzë të re nga vdekja. Nuk është feja apo mungesa e fesë, të qenit çifut apo jo, ajo që e pengoi Isa al Masih (a.s.) të bëjë mrekulli për të shëruar njerëzit. Kudo që të gjente besim, pavarësisht nga gjinia, raca apo feja e tyre, ai do të ushtronte autoritet për të shëruar.
Isa al Masih (PBUH) shëron shumë, duke përfshirë miqtë
Inxhili gjithashtu shënon se Isai (a.s.) shkoi në shtëpinë e Pjetrit, i cili më vonë do të bëhej folësi kryesor midis 12 dishepujve (shokëve) të tij. Kur arriti atje, pa një nevojë dhe shërbeu. Siç është shkruar:
14 Pastaj Jezusi hyri në shtëpinë e Pjetrit dhe pa që e vjehrra ishte në shtrat me ethe. 15 Dhe ai ia preku dorën dhe ethet e lanë; dhe ajo u ngrit dhe nisi t’u shërbejë.
16 Dhe kur u ngrys, i sollën shumë të pushtuar nga demonë; dhe ai, me fjalë, i dëboi frymërat dhe i shëroi të gjithë të sëmurët, 17 që kështu të përmbushej fjala e profetit Isaia kur tha:
“Ai i mori lëngatat tona dhe i mbarti sëmundjet tona.” (Mateu 8:14-17)
Ai kishte autoritet mbi shpirtrat e këqij të cilët i dëboi nga njerëzit thjesht ‘me një fjalë‘. Më pas Inxhili na kujton se Zaburi kishte parashikuar se shërimet e mrekullueshme do të ishin një shenjë e ardhjes së Masih-ut. Në fakt profeti Isaia (PBU) gjithashtu kishte profetizuar në një pasazh tjetër duke folur në emër të Masihut që po vinte se:
Fryma e Zotit, Zoti është mbi mua, sepse Zoti më ka vajosur për t’u dhënë një lajm të mirë të përulurve; më ka dërguar të lidh plagën e atyre që e kanë zemrën të thyer, të shpall çlirimin e atyre që janë në robëri, hapjen e burgut të burgosurve, 2 të shpall vitin e hirit të Zotit dhe ditën e hakmarrjes të Perëndisë tonë, për të ngushëlluar tërë ata që pikëllohen, për t’u dhënë gëzim atyre që pikëllohen në Sion, për t’u dhënë atyre një diademë në vend të hirit, vajin e gëzimit në vend të zisë, mantelin e lavdërimit në vend të një fryme të ligështuar,.. (Isaia 61: 1-3)
Profeti Isaia kishte parashikuar (750 para Krishtit) se Masih do të sillte ‘Lajme te mira‘ (= ‘ungjill’ = ‘inxhil’) të varfërve dhe ngushëllim, liri dhe do të lironte njerëzit. Mësimi, shërimi i të sëmurëve dhe ringjallja e të vdekurve ishin mënyrat me të cilat profeti Isa (a.s.) e përmbushi këtë profeci. Dhe ai i bëri të gjitha këto gjëra thjesht duke u thënë një Fjalë autoriteti njerëzve, sëmundjeve, shpirtrave të këqij dhe madje edhe vetë vdekjes. Kjo është arsyeja pse sureja Ali ‘Imran e thërret atë:
(Kujto) kur engjëjt thanë: “O Merjeme! Allahu të jep lajmin e mirë për një (djalë që do të lindë me një) Fjalë prej Tij: emrin do ta ketë Mesih – Isa i biri i Merjemes, do të jetë i nderuar në këtë botë dhe në tjetrën dhe një nga të afërmit e Allahut. Surah 3:45 (Ali ‘Imran)
Dhe Inxhili, po ashtu thotë për Isain (a.s.) se
… dhe emri i tij quhet: “Fjala e Perëndisë”. (Zbulesa 19: 13)
Profeti Isa (a.s.), si Masih, kishte një autoritet të tillë të fjalës saqë quhej edhe ‘Fjalë nga Zoti’ dhe ‘Fjala e Zotit’. Meqenëse kështu quhet ai në Librat e Shenjtë, ne jemi të mençur t’i respektojmë dhe t’u bindemi mësimeve të tij. Më tej ne shohim se si Natyra i bindet Fjalës së tij.
Shkarkoni PDF të të gjitha Shenjave nga Al Kitab si një libër