A keni thyer ndonjëherë ndonjë urdhër në ligjin e sheriatit? Askush nga ne nuk dëshiron ta bëjë këtë, por realiteti është se shumë prej nesh po fshehin dështimet tona, duke shpresuar që të tjerët të mos zbulojnë mëkatin tonë dhe të ekspozojnë turpin tonë. Por çfarë nëse zbulohet dështimi juaj, çfarë shpresoni atëherë?
Siç na kujton Surja Lukman (Surah 31 – Luqman).
Këto janë vargje të Librit plot Urtësi, udhërrëfyes dhe mëshirë për punëmirët,… (Surah Luqman 31:2-3)
Surja Lukman deklaron se ‘bërësit e mirë’ mund të shpresojnë për ‘mëshirë’. Dhe kështu Surja Al-Hixhr (Surah 15 – Traktati shkëmbor) shtron një pyetje shumë të rëndësishme
Ibrahimi tha: “E kush mund ta humbë shpresën nga mëshira e Zotit të vet, përveç atyre që janë të humbur”?! (Surah Al-Hijr 15:56)
Po ata që kanë humbur rrugën? Misioni i Isa al Masih ishte për ata që kanë humbur rrugën dhe kanë nevojë për mëshirë të pamerituar. Profeti a.s. pati mundësinë t’ia tregojë këtë dikujt që u ekspozua në mënyrë të turpshme.
Kjo i ndodhi një gruaje të re gjatë mësimit të Profetit Isa el Masih (PBU). Inxhili e regjistron kështu.
Gruaja e kapur në tradhti bashkëshortore
2 Por, si zbardhi dita, u kthye përsëri në tempull dhe gjithë populli erdhi tek ai; dhe ai u ul dhe i mësonte. 3 Atëherë farisenjtë dhe skribët i prunë një grua që ishte kapur duke shkelur kurorën dhe, mbasi e vunë në mes, 4 i thanë Jezusit: “Mësues, kjo grua është kapur në flagrancë, duke shkelur kurorën. 5 Por në ligj Moisiu na ka urdhëruar të vriten me gurë gra të tilla, por ti ç’thua?.” 6 Flisnin kështu për ta vënë në provë dhe për të pasur diçka për ta paditur.
Por Jezusi, duke u shtënë se nuk dëgjoi, u përkul dhe shkruante me gisht në dhe. 7 Dhe, kur ata vazhdonin ta pyesnin, ai u drejtua dhe u tha atyre: “Kush nga ju është pa mëkat, le ta hedhë i pari gurin kundër saj!.” 8 Pastaj u përkul përsëri dhe shkruante në dhe.
9 Atëherë ata, e dëgjuan këtë dhe të bindur nga ndërgjegjja, u larguan një nga një, duke filluar nga më të vjetrit e deri te të fundit; kështu Jezusi mbeti vetëm me atë grua, që qëndronte atje në mes. 10 Jezusi atëherë u ngrit dhe, duke mos parë tjetër përveç gruas, i tha: “O grua, ku janë ata që të paditnin? Askush nuk të dënoi?.”
11 Dhe ajo u përgjigj: “Askush, Zot.”
Atëherë Jezusi i tha: “As unë nuk të dënoj; shko dhe mos mëkato më.” (Gjoni 8: 2-11)
Kjo grua ishte kapur në krye të tradhtisë bashkëshortore dhe mësuesit e Ligjit të Sheriatit të Profetit Musa (Paqja qoftë mbi të) donte që ajo të vritej me gurë, por ata e çuan së pari te Profeti Isa el Masih (a.s.) për të parë se çfarë do të vendoste. A do ta mbështeste ai të vërtetën e ligjit? (Meqë ra fjala, sipas ligjit si burri ashtu edhe gruaja i nënshtroheshin gurëzimit, por vetëm gruaja u soll për dënim.)
Drejtësia e Allahut dhe mëkati i njerëzimit
Isa al Masih (PBUH) nuk e përmbysi ligjin – ai ishte standardi i dhënë nga Allahu dhe pasqyronte drejtësi të përsosur. Por ai tha se vetëm ata që ishin pa mëkat mund të hidhnin gurin e parë. Ndërsa mësuesit mendonin për këtë, realiteti i deklaratës së mëposhtme nga Zaburi u vendos mbi ta.
Zoti shikon nga qielli
bijtë e njerëzve
për të parë në se ndonjeri prej tyre ka arsye
dhe kërkon Perëndinë.
3 Të gjithë kanë devijuar, janë korruptuar;
asnjeri nuk bën të mirën,
as edhe një. (Psalmet 14:2-3)
Kjo do të thotë se nuk janë vetëm jobesimtarët, qafirët dhe mushrikët që mëkatojnë – edhe ata që besojnë Allahun dhe të dërguarit e Tij, ata gjithashtu mëkatojnë. Në fakt, sipas këtyre ajeteve, kur Allahu shikon njerëzimin, Ai nuk gjen as ‘një’ që bën mirë.
Ligji i Sheriatit të Musait (a.s.) ishte marrëveshje e Zotit me njerëzimin bazuar në drejtësinë absolute, dhe ata që e ndoqën atë mund të fitonin drejtësi. Por standardi ishte absolut, pa lejuar as edhe një devijim.
Mëshira e Allahut
Por duke qenë se ‘të gjithë janë korruptuar’, nevojitej një marrëveshje tjetër. Kjo marrëveshje nuk do të ishte drejtësi e bazuar në merita – sepse njerëzit nuk mund të përmbushnin detyrimet e tyre të ligjshme – kështu që duhej të bazohej në një karakter tjetër të Allahut – mëshirën. Ai do të jepte mëshirë në vend të detyrimit. Kjo ishte parashikuar në Ligjin e profetit Musa (a.s.) kur Qengji i Pashkës u dha mëshirë dhe jetë atyre që lyen me gjak në shtalkat e tyre, dhe me Lopën (e cila është emri i surah 2 – Al-Baqarah) e Harunit (a.s.). Madje ishte parashikuar edhe më parë në mëshirën e rroba për Adamin, kurbani i Habilit (a.s.), dhe mëshira e dhënë për profetin Nuh (a.s.). Gjithashtu ishte parashikuar në Zabur kur Allahu e premtoi atë
…do ta heq paudhësinë e këtij vendi në një ditë të vetme. (Zakaria 3: 9)
Tani Profeti Isa el Masih (PBU) ia zgjeroi atë dikujt që nuk kishte shpresë tjetër përveç mëshirës. Është interesante fakti se feja e kësaj gruaje nuk u përmend apo u kërkua. Ne e dimë se Profeti Isa el Masih dha mësim në Predikimin e tij në Mal Që
Lum ata që janë të mëshirshëm, sepse ata do të gjejnë mëshirë. (Mateu 5:7)
dhe
“Mos gjykoni, që të mos gjykoheni. Sepse ju do të gjykoheni sipas gjykimit me të cilin ju gjykoni; dhe me masën me të cilën ju masni, do t’ju masin të tjerët. (Mateu 7:1-2)
Zgjero mëshirën për të marrë mëshirë
Ju dhe unë do të kemi nevojë gjithashtu për Mëshirën që do të na ofrohet në Ditën e Gjykimit. Profeti Isa el Masih (PBUH) ishte i gatshëm ta shtrinte atë tek dikush që qartësisht kishte shkelur urdhrat – i cili nuk e meritonte atë. Por ajo që ai kërkon është që ne të tregojmë mëshirë edhe për ata që na rrethojnë. Sipas profetit, niveli i mëshirës që ne shtrijmë do të përcaktojë mëshirën që do të marrim. Për shkak se jemi kaq të shpejtë për të gjykuar mëkatet e të tjerëve, ka kaq shumë konflikte rreth nesh. Do të ishte më e mençur për ne të tregojmë mëshirë për ata që na kanë lënduar. Le ta lusim Zotin që të na ndihmojë të bëhemi njerëz që, ashtu si Profeti Isa el Masih (a.s), mëshirë ndaj atyre që nuk e merituan, në mënyrë që edhe ne, të pamerituar siç jemi, të marrim Mëshirë kur të kemi nevojë. Atëherë do të jemi gati të kuptojmë Mëshirën e ofruar për ne në lajmin e mirë të Inxhilit.
Shkarkoni PDF të të gjitha Shenjave nga Al Kitab si një libër