Surja Esh-Shuraa (Surah 42 – Konsultimi) na thotë:
Kështu i gëzon Allahu robërit e Vet, që kanë besuar dhe që kanë bërë vepra të mira. Thuaju: “Për këtë nuk kërkoj kurrfarë shpërblimi tjetër prej jush, përveç respektit (për mua) për hir të farefisnisë (që kemi).” Atij që bën vepër të mirë, Ne do t’ia shtojmë shpërblimin. Allahu, me të vërtetë, është Falës dhe Mirënjohës. (Surah Ash-Shuraa 42:23)
Ai u përgjigjet lutjeve të atyre që besojnë dhe bëjnë vepra të mira e u jep edhe më tepër prej dhuntisë së Vet, kurse për mohuesit do të ketë dënim të ashpër. (Surah Ash-Shuraa 42:26)
Po kështu Surja El-Kasas (Surah 28 – Tregimet) deklaron:
E për sa i përket atij që është penduar, që ka besuar dhe ka bërë vepra të mira, ai le të shpresojë se është nga të shpëtuarit. (Surah Al-Qasas 28:67)
Por, çka nëse nuk kemi ‘bërë drejtësi’, ‘vepra të drejta’ dhe nuk kemi pasur shërbim të mirë? Ligji i Musait shpjegoi bindjen absolute të kërkuar dhe ‘penalltinë e tmerrshme për këdo që ka mangësi, gjë që e vërtetojnë këto ajete në suren Esh-Shuraa dhe suren El-Kasas. Lajmi i gëzuar i Profetit Isa el Masih a.s. ishte për ata njerëz që humbasin veprat e drejta siç përshkruhet në këto ajete. A je ti që nuk e ke kryer drejtësinë në mënyrë të përsosur? Më pas lexoni takimin e Isa el Masih-ut me një njeri që nuk bënte ndonjë drejtësi – madje ishte edhe tradhtar.
Profeti Isa el Masih (a.s.) kishte sjellë Llazarin në jetë nga vdekja – duke zbuluar qëllimin e misionit të tij – të shkatërrojë vetë vdekjen. Tani ai ishte rrugës për në Jerusalem për të përfunduar misionin e tij. Rrugës ai kaloi nëpër Jeriko (që është sot në Bregun Perëndimor Palestinez). Për shkak shumë mrekullive dhe mësimeve të tij një turmë e madhe doli për ta parë. Në atë turmë ishte një njeri i pasur, por i përbuzur – Zakeu. Ai ishte i pasur sepse ishte një taksambledhës për romakët që pushtuan Judenë me forcë ushtarake. Ai do të mblidhte më shumë taksa nga njerëzit sesa kërkonte Roma – dhe do t’i mbante ato shtesë për vete. Ai ishte i përbuzur nga çifutët sepse, edhe pse vetë hebre, ai punonte për pushtuesit romakë në këtë mënyrë dhe mashtronte popullin e tij. Ai shihej si tradhtar i popullit të tij.
Kështu Zakeu, duke qenë i shkurtër, nuk mundi ta shihte Profetin Isa al Masih (PBUH) në turmë dhe askush atje nuk ishte i gatshëm ta ndihmonte. Inxhili shënon se si e takoi Profetin dhe çfarë u tha:
Pastaj Jezusi hyri në Jeriko dhe po kalonte nëpër qytet; 2 dhe ja, një njeri i quajtur Zake, i cili ishte kryetari i tagrambledhësve dhe ishte i pasur. 3 Ai kërkonte të shihte kush ishte Jezusi, por nuk mundte për shkak të turmës, sepse ishte i shkurtër nga shtati. 4 Atëherë rendi përpara dhe u ngjit në një fik për ta parë, sepse ai duhet të kalonte andej.
5 Dhe kur Jezusi arriti në atë vend, i çoi sytë, e pa dhe i tha: “Zake, zbrit shpejt poshtë, sepse sot duhet të rri në shtëpinë tënde.” 6 Dhe ai zbriti me nxitim dhe e priti me gëzim.
7 Kur panë këtë, të gjithë murmuritën, duke thënë: “Ai shkoi të rrijë në shtëpinë e një njeriu mëkatar.”
8 Por Zakeu u çua dhe i tha Zotit: “Zot, unë po u jap të varfërve gjysmën e pasurisë sime dhe, po të kem marrë ndonjë gjë nga ndonjëri me mashtrim, do t’ia kthej katërfish.”
9 Dhe Jezusi i tha: “Sot në këtë shtëpi ka hyrë shpëtimi, sepse edhe ky është bir i Abrahamit. 10 Sepse Biri i njeriut erdhi të kërkojë dhe të shpëtojë atë që kishte humbur.” (Luka 19: 1-10)
Njerëzit nuk e pëlqyen atë që kishte bërë profeti – duke u ftuar në shtëpinë e Zakeut. Zakeu ishte i keq dhe të gjithë e dinin këtë. Por Zakeu e kuptoi se ai ishte një mëkatar. Shumica prej nesh fshehin mëkatet tona, i mbulojnë ato ose pretendojnë se nuk kemi mëkate. Por jo Zakeu. Ai e dinte se ajo që po bënte ishte e gabuar. Megjithatë, kur ai hodhi hapin e parë për të takuar Profetin, përgjigja e Isa el Masih ishte aq e ngrohtë sa i habiti të gjithë.
Isa al Masih (PBUH) donte që Zakeusi të pendohej, të largohej nga mëkati dhe të kthehej tek ai si ‘Masih’. Kur Zakeu e bëri këtë, ai zbuloi se Profeti (a.s.) e fali atë – duke deklaruar se ai ishte ‘i shpëtuar’ nga të qenit i ‘humbur’.
Po ti dhe unë? Ndoshta nuk kemi bërë gjëra të tilla të turpshme si Zakeu. Por meqenëse nuk jemi aq të këqij, mendojmë se, si Adami, ne mund t’i fshehim, mbulojmë ose shtiremi mëkatet dhe ‘gabimet’ ‘të vogla’ që bëjmë. Shpresojmë se mund të bëjmë mjaft gjëra të mira për të paguar për veprat tona të këqija. Kështu mendoi turma që erdhi për të parë profetin. Prandaj, Isa nuk e ftoi veten në asnjë prej shtëpive të tyre, as nuk deklaroi se ndonjë prej tyre ishte ‘shpëtuar’ – vetëm Zakeu. Është shumë më mirë për ne që t’i pranojmë mëkatet tona para Allahut dhe të mos përpiqemi t’i fshehim ato. Pastaj, ndërsa ne vetë e zgjatim dorën për mëshirën e Isa al Masih do ta gjejmë atë dhe do të na jepet falje dhe ndjesë përtej asaj që mund të imagjinojmë.
Por si mund të fshiheshin veprimet e këqija të Zakeut në mënyrë që ai të kishte sigurinë e faljes që nga ai moment – pa pritur për Ditën e Gjykimit? Ne ndjekim Isa el Masih (PBUH) se si ai vazhdon për në Jerusalem për të përfunduar misionin e tij.
Shkarkoni PDF të të gjitha Shenjave nga Al Kitab si një libër