Këtë e deklaron Inxhili kryqëzimi dhe ringjallja e Profetit Isa el Masih a.s ishte qendrore në planin e Allahut. Pikërisht 50 ditë pas ringjalljes së Profetit, Pjetri, udhëheqësi i shokëve të tij, bëri publikisht këtë deklaratë për Isa al Masih:
ai, pra, sipas këshillit të caktuar dhe të paranjohur të Perëndisë, ju dorëzua juve dhe ju e zutë dhe, me duart e të padrejtëve, e gozhduat në kryq dhe e vratë. 24 Por Perëndia e ka ringjallur, pasi e zgjidhi nga ankthet e vdekjes, sepse nuk ishte e mundur që vdekja ta mbante atë. (Veprat e Apostujve 2:23-24)
Pas mesazhit të Pjetrit, mijëra besuan dhe mesazhi u përqafua nga turma në mbarë botën e asaj dite – të gjitha pa asnjë detyrim. Arsyeja e pranimit të gjerë ishin shkrimet e Tevratëve dhe profetëve të Zaburit, të cilat ishin shkruar qindra vjet më parë. Njerëzit i shqyrtuan këto shkrime të shenjta për të parë nëse ata vërtet e kishin parathënë ardhjen, vdekjen dhe ringjalljen e Isa al Masih. Të njëjtat të pandryshuara Shkrimet e shenjta janë të disponueshme sot, kështu që ne mund të hetojmë gjithashtu vdekjen dhe ringjalljen e Isa al Masih-ut, dhe nëse ishte sipas “planit dhe paranjohjes së qëllimshme të Zotit” siç deklaroi Pjetri. Këtu ne përmbledhim disa nga ato që dëgjuesit e parë të Inxhilit vërejtën nga Teurati, duke u kthyer deri në Ademin dhe krijimin gjashtëditor, siç ata
“…duke i shqyrtuar çdo ditë Shkrimet…” (Veprat e Apostujve 17: 11)
Ata i shqyrtuan me kujdes shkrimet e shenjta, sepse mesazhi nga apostujt ishte i çuditshëm dhe i ri për ta. Ne jemi të paragjykuar të refuzojmë mesazhet që janë të reja dhe të çuditshme për veshët tanë. Ne të gjithë e bëjmë këtë. Por nëse ky mesazh do të ishte nga Allahu, dhe ata do ta refuzonin atë, paralajmërimi i sures el-Ghashiyah (Sure 88 – Mbështetja) do të vinte mbi ta.
Sa për ata që shmangen dhe nuk besojnë,
Allahu do t’i ndëshkojë me dënimin më të madh.
Pa dyshim, ata do të kthehen të gjithë tek Ne
dhe patjetër që do të japin llogari para Nesh! (Surah Al-Ghashiyah 88: 23-26)
Ata e dinin se mënyra e sigurt për të përcaktuar nëse ky mesazh i panjohur ishte nga Zoti apo jo, ishte testimi i mesazhit kundër shkrimeve të profetëve. Kjo do t’i mbante ata të sigurt nga dënimi i refuzimit të një mesazhi nga Perëndia. Ne jemi të mençur të ndjekim shembullin e tyre dhe kështu do t’i shqyrtojmë shkrimet e shenjta për të parë nëse mesazhi i vdekjes dhe ringjalljes së Profetit Isa al Masih a.s. ishte paracaktuar në shkrimet e mëparshme. Ne fillojmë me Tevratin.
Paranjohja e Allahut u shpall që nga fillimi i Teuratit dhe në Kuran
Nga faqja e parë e Teuratit mund të shohim se ditët e Isa el Masih PBUH dhe sakrifica e tij ishin të parapara nga Allahu. Nga të gjithë Librat e Shenjtë (Tevrat, Zabur, Inxhil dhe Kur’an) ekzistojnë vetëm dy javë ku rrëfehen ngjarjet e çdo dite të njëpasnjëshme të javës. Java e parë e tillë është tregimi se si Allahu krijoi gjithçka në gjashtë ditë, i regjistruar në dy kapitujt e parë të Tevratit. Vini re se si Kurani thekson gjashtë ditët e Krijimit:
Në të vërtetë, Zoti juaj është Allahu, që krijoi qiejt dhe Tokën për gjashtë ditë e pastaj u ngrit mbi Fronin hyjnor (që mbisundon gjithësinë). Ai me errësirën e natës e mbulon ditën, e cila e ndjek atë; Dielli, Hëna dhe yjet i përulen urdhrit të Tij. Vetëm Atij i përket Krijimi dhe Urdhërimi. Qoftë bekuar Allahu, Zoti i botëve! (Surah Al-A’raf 7:54)
Është Ai, i Cili krijoi qiejt, Tokën dhe gjithçka që gjendet midis tyre për gjashtë ditë e pastaj u ngrit mbi Fron. Ai është i Gjithëmëshirshmi dhe pyet për Atë ata që dinë. (Surah Al-Furqan 25:59)
Allahu është Ai që ka krijuar qiejt dhe Tokën dhe çdo gjë që gjendet midis tyre, për gjashtë ditë, pastaj është ngritur mbi Fron. Ju nuk keni as ndihmës, as ndërmjetësues tjetër përveç Atij. Vallë, a nuk po vini vesh? (Surah As-Sajdah 32:4)
Ne i kemi krijuar qiejt, Tokën dhe çdo gjë që gjendet midis tyre për gjashtë ditë, pa ndierë lodhje aspak. (Surah Qaf 50:38)
Ai i krijoi qiejt dhe Tokën për gjashtë ditë, pastaj u ngrit mbi Fron. Ai e di se çfarë hyn në Tokë dhe çfarë del prej saj, çfarë zbret prej qiellit dhe çfarë ngjitet drejt tij. Ai është me ju kudo që të gjendeni; Ai sheh gjithçka që bëni. (Surah Al-Hadid 57:4)
E vetmja javë tjetër me ngjarje ditore të regjistruara është java e fundit e Profetit Isa al Masih. Asnjë profet tjetër, qoftë Ibrahimi, Musai, Davudi dhe Muhamedi PBUT nuk kanë aktivitete ditore të transmetuara për një javë të plotë. Llogaria e plotë e javës së krijimit në hapjen e Taurat jepet këtu. Ne kemi kaluar nëpër ngjarjet e përditshme në javën e fundit të Isa al Masih. Kjo tabelë vendos çdo ditë të këtyre dy javëve krah për krah për krahasim.
| Ditë të javës | Java e Krijimit | Javën e fundit të Isa al Masih |
| Dita 1 | Ka errësirë dhe Allahu thotë: ‘Le të ketë dritë’ dhe ishte. Ka dritë në errësirë | Masihu hyn në Jeruzalem dhe thotë: “Unë kam ardhur në botë si një dritë …” Ka dritë në errësirë |
| Dita 2 | Allahu e ndan tokën nga qiejtë | Isa ndan gjërat e tokës nga ato të qiellit duke pastruar Tempullin si një vend lutjeje |
| Dita 3 | Allahu flet dhe toka del nga deti. | Isa flet për besimin që mund të lëvizë malet në det. |
| Allahu flet përsëri ‘Toka le të prodhojë bimë’ dhe ashtu ishte. | Isa flet dhe bima e fikut thahet në tokë. | |
| Dita 4 | Allahu flet ‘Le të ketë drita në qiell’ dhe dielli, hëna dhe yjet vijnë duke ndriçuar qiellin. | Isa flet për shenjën e kthimit të tij në tokë – dielli, hëna dhe yjet do të errësohen. |
| Dita 5 | Allahu krijon të gjitha kafshët fluturuese, duke përfshirë zvarranikët e dinosaurëve fluturues = dragonjtë | Shejtani, dragoi i madh, zbret në Judë për të goditur Masihun |
| Dita 6 | Allahu flet dhe kafshët e tokës gjallërohen. | Shejtani, dragoi i madh, zbret në Judë për të goditur Masihun |
| ‘Zoti Perëndi … i fryu në vrimat e hundës Adamit frymën e jetës’. Adami filloi të marrë frymë | Por Jezusi, si lëshoi një britmë të madhe, dha frymën. (Marku 15: 37) | |
| Allahu e vendos Ademin në Xhenet | Isa zgjedh lirisht të hyjë në Kopshtin e Gjetsemenit | |
| Ademi paralajmërohet të largohet nga Pema e njohjes së së mirës dhe të keqes me një mallkim. | Isën e gozhdojnë në pemë dhe e mallkojnë. (Krishti na shpengoi nga mallkimi i ligjit, sepse u bë mallkim për ne (duke qenë se është shkruar: “I mallkuar është kushdo që varet në dru”), Galatasve 3:13) | |
| Asnjë kafshë nuk është gjetur të jetë e përshtatshme për Adamin. Një person tjetër ishte i nevojshëm | Flijimi i kafshëve të Pashkës në fund nuk ishte i përshtatshëm. Kërkohej një person. (sepse është e pamundur që gjaku i demave dhe i cjepve të heqë mëkatët. Prandaj, duke hyrë në botë, ai thotë: “Ti nuk deshe as flijim as mblatë, po bëre gati për mua një trup; Hebrenjve 10: 4-5) | |
| Allahu e fut Ademin në një gjumë të thellë | Isa hyn në gjumin e vdekjes | |
| Allahu i bën një plagë në brinjë të Ademit me të cilën krijon Evën – nusen e Ademit | Isait i është bërë një plagë në krah. Nga sakrifica e tij Isa fiton një nuse – ata që i përkasin. (“…do të të tregoj nusen, gruan e Qengjit.” – Zbulesa 21:9) | |
| Dita 7 | Allahu pushon nga puna. Dita shpallet e Shenjtë | Isa al Masih prehet në vdekje |
Ngjarjet e çdo dite për këto dy javë janë si pasqyra e njëra-tjetrës. Ato kanë simetri. Në fund të të dyja këtyre javëve, frytet e para të jetës së re janë gati të shpërthejënë dhe të shumohen. Adami dhe Isa al Masih janë imazhe të kundërta të njëri-tjetrit. Kurani thotë për Isa el Masih dhe Ademin:
Rasti i Isait për Allahun është si rasti i Ademit që e krijoi prej baltës e pastaj i tha: “Bëhu!” – dhe ai u bë. (Surah Ali ‘Imran 3:59)
Inxhili thotë për Ademin se
… Adamit, që është figura e atij që duhej të vinte. (Romakëve 5:14)
dhe
Sepse, ashtu si erdhi vdekja me anë të një njeriu, kështu erdhi dhe ringjallja e të vdekurve me anë të një njeriu. 22 Sepse, ashtu sikur të gjithë vdesin në Adamin, kështu të gjithë do të ngjallën në Krishtin, (1 Corinthians 15: 21-22)
Duke i krahasuar këto dy javë, mund të shohim se Adami ishte me të vërtetë një model i kundërt i Isa al Masih-ut. A i nevojitej Allahut shtatë ditë për të krijuar universin? A nuk mund ta kishte bërë me një urdhër? Pse atëherë ai krijoi në mënyrën që krijoi? Pse pushoi Allahu ditën e shtatë kur nuk ishte i lodhur? Ai i bëri të gjitha në mënyrën dhe urdhrin që bëri në mënyrë që aktivitetet përfundimtare të Isa el Masih të mund të parashikoheshin në aktet e përditshme të javës së Krijimit. Kjo është veçanërisht e vërtetë për Ditën 6. Ne mund të shohim model edhe në zgjedhjen e fjalëve. Për shembull, në vend që të thotë thjesht ‘Isa al Masih vdiq’, Inxhili thotë se ai ‘mori frymën e tij të fundit’, një model direkt i kundërt në vetë fjalët ndaj Adamit që mori ‘frymën e jetës’. Një model i tillë që nga fillimi i kohës flet për ‘paranjohje’, ashtu siç tha Pjetri pas ringjalljes së Isa al Masih.
Ilustrimet e mëvonshme në Taurat
Më pas, Taurati regjistron ngjarje specifike dhe vendos rituale që shërbejnë si ilustrime ose fotografi që tregojnë për sakrificën e ardhshme të Profetit Isa al Masih. Këto janë dhënë për të na ndihmuar të kuptojmë paranjohjen e planit të Allahut. Në udhëtimin tonë nëpër Taurat, ne kemi parë disa nga këto momente historike. Tabela e mëposhtme i përmbledh ato, me lidhje me këto Shenja madhështore që u regjistruan mbi një mijë vjet përpara Profetit Is al Masih.
| Nënshkruani nga Taurat | Si zbulon planin e sakrificës së ardhshme të Isa al Masih |
| Shenja e Adamit | Kur Allahu u përball me Ademin pas mosbindjes së tij, Ai foli për një pasardhës mashkull të vetëm që do të vinte (vetëm) nga një grua (pra një lindje e virgjër). Ky pasardhës do ta shtypte shejtanin, por edhe vetë do të goditej në këtë proces. |
| Shenjë e Qabil & Habil | Kërkohej një sakrificë e vdekjes. Qabili sakrifikoi perime (të cilat nuk kanë shpirt), por Habili ofroi jetën e një kafshe. Kjo u pranua nga Allahu. Kjo ilustron planin për sakrificën e Isa al Masih. |
| Shenjë e kurbanit të Ibrahimit | Fotografia merr më shumë detaje pasi vendi ku Profeti Ibrahim sakrifikoi djalin e tij ishte i njëjti vend ku mijëra vjet më vonë do të flijohej Profeti Isa al Masih dhe Profeti Ibrahim foli për atë sakrificë të ardhshme. Djali do të vdiste, por në momentin e fundit qengji u zëvendësua në mënyrë që djali të mund të jetonte. Kjo paraqiste se si Isa al Masih, ‘Qengji i Zotit’ do të sakrifikonte veten që ne të mund të jetonim. |
| Shenja e Pashkës së Musait | Detaje të mëtejshme të planit të Perëndisë zbulohen kur qengjat flijohen në një ditë të caktuar – Pashkën. Faraoni i Egjiptit, i cili nuk sakrifikoi një qengj, përjetoi vdekjen. Por izraelitët që flijuan një qengj i shpëtuan vdekjes. Qindra vjet më vonë Isa al Masih u flijua pikërisht në të njëjtën ditë në kalendar – Pashkën. |
| Shenjë e flijimit të Harunit | Haruni instituton sakrifica specifike rituale të kafshëve. Izraelitët që mëkatuan mund të ofronin flijime për të shlyer mëkatin e tyre. Por kërkohej vdekja sakrifikuese. Vetëm priftërinjtë mund të ofronin flijime në emër të popullit. Këtë e parashikonte Isa el Masih në rolin e tij si Prift i cili do të jepte jetën e tij në flijim për ne. |
Për shkak se Tevrati i Profetit Musa a.s. tregonte qartë ardhjen e Profetit Isa el Masih, ai thotë për Ligjin:
Sepse ligji, duke pasur hijen e të mirave që kishin për të ardhur dhe jo figurën vetë të gjërave, (Hebrenjve 10:1)
Dhe Isa el Masih i paralajmëroi ata që nuk e besuan misionin e tij:
Unë kam ardhur në emër të Atit tim dhe ju nuk më pranoni; po të vinte ndonjë tjetër në emër të vet, ju do ta pranonit. 44 Si mund të besoni ju, ju që ia merrni lavdinë njëri-tjetrit dhe nuk kërkoni lavdinë që vjen vetëm nga Perëndia?
45 Mos mendoni se unë ju padis tek Ati; ka kush t’ju padisë: Moisiu, në të cilin ju kishit varur shpresën tuaj; 46 sepse nëqoftëse ju do t’i kishit besuar Moisiut, do të më besonit edhe mua, sepse ai ka shkruar për mua. 47 Por nëqoftëse ju nuk u besoni shkrimeve të tij, si do t’u besoni fjalëve të mia?.” (Gjoni 5: 43-47)
Isa al Masih gjithashtu u tha ndjekësve të tij për t’i ndihmuar ata të kuptojnë misionin e tij
Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet.” (Luka 24: 44)
Profeti tha qartë se jo vetëm Tevrati, por edhe shkrimet e ‘Profetëve dhe Psalmeve’ ishin për të. Ne e shikojmë këtë këtu. Ndërsa Taurati përdori ngjarje që ishin ilustrime të ardhjes së tij, këta profetë të mëvonshëm shkruan drejtpërdrejt për vdekjen dhe ringjalljen e tij të ardhshme me orakuj.
Këtu ne kuptojmë se si të marrim dhuratën e jetës së përjetshme që na ofrohet nga Profeti Isa al Masih.