Një histori për dhjetë vajza

25 “Atëherë mbretëria e qiejve do t’u ngjajë dhjetë virgjëreshave, të cilat i morën llampat e tyre, dhe i dolën para dhëndrit.

² Tani pesë nga ato ishin të mençura dhe pesë budallaçka.

³ Budallaçkat, kur morën llampat e tyre, nuk morën me vet vajin;

⁴ kurse të mençurat, bashkë me llampat, morën edhe vajin në enët e tyre.

⁵ Tani, duke qenë se dhëndri po vononte, dremitën të gjitha dhe i zuri gjumi.

⁶ Aty nga mesnata u dëgjua një britmë: “Ja, po vjen dhëndri, i dilni para!”.

⁷ Atëherë të gjitha ato virgjëreshat u zgjuan dhe përgatitën llampat e tyre.

⁸ Dhe budallaçkat u thanë të mençurave: “Na jepni nga vaji juaj, sepse llampat tona po na fiken”.

⁹ Por të mençurat duke u përgjigjur thanë: “Jo, sepse nuk do të mjaftonte as për ne e as për ju; më mirë shkoni te tregtarët dhe e blini”.

¹⁰ Tani kur ato shkuan ta blejnë, erdhi dhëndri; virgjëreshat që ishin gati, hynë bashkë me të në dasmë; dhe dera u mbyll.

¹¹ Më pas erdhën edhe virgjëreshat e tjera, duke thënë: “Zot, zot, hapna”.

¹² Por ai, duke u përgjigjur, tha: “Në të vërtetë po ju them se nuk ju njoh”.

¹³ Prandaj rrini zgjuar, sepse nuk e dini as ditën as orën në të cilët do të vijë Biri i njeriut.”

¹⁴ “Mbretëria e qiejve i ngjan gjithashtu një njeriu, që, kur po nisej për një udhëtim, i thirri shërbëtorët e tij dhe u besoi pasuritë e veta.

¹⁵ Njërit i dha pesë talenta, tjetrit dy dhe një tjetri një; secilit sipas zotësisë së tij; dhe u nis fill.

¹⁶ Tani ai që kishte marrë të pesë talentat shkoi, dhe bëri tregti me to dhe fitoi pesë të tjerë.

¹⁷ Po ashtu edhe ai që kishte marrë dy talenta fitoi edhe dy të tjerë.

¹⁸ Por kurse ai që kishte marrë një, shkoi, hapi një gropë në dhe dhe e fshehu denarin e zotit të vet.

¹⁹ Tani mbas një kohe të gjatë, u kthye zoti i atyre shërbëtorëve dhe i bëri llogaritë me ta.

²⁰ Dhe ai që kishte marrë të pesë talentat doli përpara dhe i paraqiti pesë të tjerë, duke thënë: “Zot, ti më besove pesë talenta; ja, me ato unë fitova pesë talenta të tjerë”.

²¹ Dhe i zoti i tha: “Të lumtë, shërbëtor i mirë dhe besnik; ti u tregove besnik në gjëra të vogla, unë do të të vë mbi shumë gjëra; hyr në gëzimin e zotit tënd”.

²² Pastaj erdhi edhe ai që kishte marrë të dy talenta dhe tha: “Zot, ti më besove dy talenta; ja, me ato unë fitova dy talenta të tjerë”.

²³ Dhe zoti i tij i tha: “Të lumtë, shërbëtor i mirë dhe besnik; ti u tregove besnik në gjëra të vogla; unë do të të vë mbi shumë gjëra; hyr në gëzimin e zotit tënd”.

²⁴ Në fund erdhi edhe ai që kishte marrë vetëm një talent dhe tha: “Zot, unë e dija se je njeri i ashpër, që korr atje ku nuk ke mbjellë dhe vjel ku nuk ke shpërndarë,

²⁵ prandaj pata frikë dhe shkova dhe e fsheha talentin tënd nën tokë; ja, unë po ta kthej”.

²⁶ Dhe i zoti duke i përgjigjur i tha: “Shërbëtor i mbrapshtë dhe përtac, ti e dije se unë korr atje ku nuk kam mbjellë dhe vjel aty ku nuk kam shpërndarë;

²⁷ Ti duhet t’ia kishe besuar denarin tim bankierëve dhe kështu, në kthimin tim, do ta kisha marrë me interes.

²⁸ Prandaj ia hiqni këtij talentin dhe ia jepni atij që ka dhjetë talenta.

²⁹ Sepse atij që ka do t’i jepet edhe më e do të ketë me bollëk të madh, por atij që nuk ka, do t’i merret edhe ajo që ka.

³⁰ Dhe flakeni në errësirën e jashtme këtë shërbëtor të pavlefshëm. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.”

³¹ “Dhe kur të vijë Biri i njeriut në lavdinë e tij, bashkë me të gjithë engjëjt e shenjtë, atëherë do të ulet mbi fronin e lavdisë së vet.

³² Dhe të gjithë kombet do të mblidhen para tij; dhe ai do ta ndajë njërin nga tjetri ashtu si i ndan bariu delet nga cjeptë.

³³ Dhe delet do t’i vërë në të djathtën e tij dhe cjeptë në të majtën.

³⁴ Atëherë Mbreti do t’u thotë atyre që do të jenë në të djathtën e tij: Ejani, të bekuar të Atit tim; merrni në trashëgim mbretërinë që u bë gatii për ju që nga krijimi i botës.

³⁵ Sepse pata uri dhe më dhatë për të ngrënë, pata etje dhe më dhatë për të pirë; isha i huaj dhe më pritët,

³⁶ isha i zhveshur dhe më veshët, isha i sëmurë dhe ju më vizitonit, isha në burg dhe erdhët tek unë”.

³⁷ Atëherë të drejtët do t’i përgjigjen duke thënë: “Zot, kur të pamë të uritur dhe të dhamë për të ngrënë; ose të etur dhe të dhamë për të pirë?

³⁸ Dhe kur të pamë të huaj dhe të pritëm ose të zhveshur dhe të veshëm?

³⁹ Dhe kur të pamë të lënguar ose në burg dhe erdhëm te ti?”.

⁴⁰ Dhe Mbreti duke iu përgjigjur do t’u thotë: “Në të vërt etë po ju them: sa herë ia keni bërë këtë ndonjërit prej këtyre vëllezërve të mi më të vegjël, këtë ma bëtë mua.

⁴¹ Pastaj ai do t’u thotë edhe atyre që do të jenë në të majtë: “Largohuni nga unë, të mallkuar, në zjarr të përjetshëm, të përgatitur për djallin dhe engjëjt e tij.

⁴² Sepse pata uri dhe nuk më dhatë për të ngrënë, pata etje dhe nuk më dhatë për të pirë,

⁴³ isha i huaj dhe nuk më pritët, i zhveshur dhe nuk më veshët, i sëmurë dhe në burg dhe nuk erdhët të më shihni”.

⁴⁴ Atëherë edhe ata do t’i përgjigjen duke thënë: “Zot, kur të pamë të uritur ose të etur, ose të huaj, ose të zhveshur, ose të lëngatë ose në burg dhe nuk të shërbyem?”.

⁴⁵ Atëherë ai do t’u përgjigjet atyre duke thënë: “Në të vërtetë ju them: sa herë nuk ia keni bërë këtë ndonjërit prej këtyre më të vegjëlve, këtë nuk ma bëtë as edhe mua”.

⁴⁶ Dhe ata do të shkojnë në mundim të përjetshëm, dhe të drejtët në jetën e përjetshme.”

Mateu 25;1-46

Mateu 21:23 – 23:39

²³ Kur hyri në tempull, krerët e priftërinjve dhe pleqtë e popullit iu afruan, ndërsa i mësonte, dhe i thanë: “Me ç’pushtet i bën ti këto gjëra? Dhe kush ta ka dhënë këtë pushtet?.”

²⁴ Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, u tha atyre: “Edhe unë do t’ju bëj një pyetje, dhe në qoftë se ju do të më përgjigjeshit, unë gjithashtu do t’ju them me ç’pushtet i kryej këto gjëra.

²⁵ Pagëzimi i Gjonit nga erdhi? Nga qielli apo nga njerëzit?.” Dhe ata arsyetonin midis tyre duke thënë: “Po t’i themi nga qielli, do të na thotë: Përse atëhërë nuk i besuat??”.

²⁶ Në qoftë se i themi nga njerëzit, kemi frikë nga turma, sepse të gjithë e konsiderojnë Gjonin profet.”

²⁷ Dhe iu përgjigjën Jezusit duke thënë: “Nuk e dimë.” Atëhërë ai u tha atyre: “As unë nuk do t’ju them me ç’pushtet i bëj këto gjëra”.

²⁸ “Ç’mendoni? Një njeri kishte dy bij dhe duke iu drejtuar të parit tha: Bir, shko sot të punosh në vreshtin timm”;

²⁹ por ai u përgjigj dhe tha: “Nuk dua”; por më vonë, i penduar, shkoi.

³⁰ Pastaj iu kthye të dytit dhe i tha të njëjtën gjë. Dhe ai u përgjigj dhe tha: “Po, imzot, do ta bëj,” por nuk shkoi.

³¹ Cili nga të dy e kreu vullnetin e të atit?.” Ata i thanë: “I pari.” Jezusi u tha atyre: “Në të vërtetë ju them se tagrambledhësit dhe prostitutat hyjnë para jush në mbretërinë e qiejve.

³² Sepse Gjoni erdhi tek ju në rrugën e drejtësisë, dhe iu nuk i besuat, ndërsa tagrambledhësit dhe prostitutat i besuan; as mbasi i keni parë këto gjëra, nuk u penduat për t’i besuar.”

³³ “Dëgjoni një shëmbëlltyrë tjetër: Ishte një pronar shtëpie, i cili mbolli një vresht, e rrethoi me gardh, gërmoi një vend ku të shtrydhte rrushin, ndërtoi një kullë dhe, mbasi ua besoi disa vreshtarëve, u nis në një vend të huaj.

³⁴ Dhe kur erdhi koha e të vjelave, ai dërgoi shërbëtorët e vet te vreshtarët, për të marrë frutat e tij,

³⁵ por vreshtarët i kapën shërbëtorët e tij, njërin e rrahën, një tjetër e vranë dhe një tjetër e vranë me gurë.

³⁶ Përsëri, ai dërgoi shërbëtorë të tjerë, më shumë se të parët, dhe këta vreshtarët i trajtuan në të njëjtën mënyrë.

³⁷ Më në fund ai i dërgoi atyre birin e vet duke thënë: “Për djalin tim do të kenë respekt!”.

³⁸ Por vreshtarët, kur e panë të birin, i thanë njeri tjetrit: “Ky është trashëgimtari; ejani, ta vrasim dhe marrim si pronë trashëgiminë e tij”.

³⁹ Dhe e kapën, e nxorën jashtë nga vreshti dhe e vranë.

⁴⁰ Tani, kur të vijë i zoti i vreshtit, çfarë do t’u bëjë këtyre vreshtarëve?.”

⁴¹ Ata i thanë: “Ai do t’i vrasë keqas ata faqezinj dhe do t’ua besojë vreshtin vreshtarëve të tjerë, të cilët do t’i japin prodhimet në kohën e vet.”

⁴² Jezusi u tha atyre: “A nuk keni lexuar kurrë në Shkrimet: “Guri, që ndërtuesit e nxorën të papërdorshëm, u bë guri i qoshes. Kjo është vepër e Zotit, dhe është e mrekullueshme në sytë tonë”?

⁴³ Prandaj unë po ju them se juve do t’ju hiqet mbretëria e Perëndisë dhe do t’i jepet një kombi që do ta bëjë të japë fryt.

⁴⁴ Dhe ai që do të bjerë mbi këtë gur do të bëhet copëcopë; dhe ai mbi të cilin do të bjerë ai do të jetë i thërrmuar.”

⁴⁵ Dhe krerët e priftërinjve dhe farisenjtë, kur i dëgjuan shëmbëlltyrat e tij, e kuptuan se po fliste për ta.

⁴⁶ Dhe kërkonin ta kapnin, por kishin frikë nga turmat, sepse ato e konsideronin profet.

Mateu 21;1-46

22 Dhe Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:

² “Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.

³ Dhe dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.

⁴ Dërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: “U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë”.

⁵ Por ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.

⁶ Dhe të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.

⁷ Mbreti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.

⁸ Atëherë u tha shërbëtorëve të vet: “Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.

⁹ Shkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.”

¹⁰ Dhe ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.

¹¹ Atëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;

¹² dhe i tha: “Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?”. Dhe ai mbylli gojën.

¹³ Atëherë mbreti u tha shërbëtorëve: “Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh”.

¹⁴ Sepse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur.”

¹⁵ Atëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.

¹⁶ Dhe i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.

¹⁷ Na thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?.”

¹⁸ Por Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?

¹⁹ Më tregoni monedhën e taksës.” Atëherë ata i treguan një denar.

²⁰ Dhe ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?.”

²¹ Ata i thanë: “E Cezarit.” Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë.”

²² Dhe ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.

²³ Po atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën

²⁴ duke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: “Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.

²⁵ Tani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.

²⁶ Kështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.

²⁷ Në fund vdiq edhe gruaja.

²⁸ Në ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja.”

²⁹ Por Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.

³⁰ Në ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.

³¹ Pastaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:

³² “Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit”? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve.”

³³ Dhe turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.

³⁴ Atëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.

³⁵ Dhe një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:

³⁶ “Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?.”

³⁷ Dhe Jezusi i tha: “”Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde”.

³⁸ Ky është urdhërimi i parë dhe i madhi.

³⁹ Dhe i dyti, i ngjashëm me këtë, është: “Duaje të afërmin tënd porsi vetveten”.

⁴⁰ Nga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët.”

⁴¹ Tani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:

⁴² “Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?.” Ata i thanë: “I Davidit.”

⁴³ Ai u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:

⁴⁴ “Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua”?

⁴⁵ Në qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?.”

⁴⁶ Por asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.

Mateu 22;1-46

23 Atëherë Jezusi u foli turmave dhe dishepujve të vet,

² duke thënë: “Skribët dhe farisenjtë ulen mbi katedrën e Moisiut.

³ Zbatoni, pra, dhe bëni gjithçka t’ju thonë të zbatoni; por mos bëni si bëjnë ata, sepse thonë, por nuk e bëjnë.

⁴ Por lidhin barrë të rënda që barten me vështirësi, dhe ua vënë mbi kurrizin e njerëzve; Por ata nuk duan të luajnë vetë as me gisht.

⁵ Por të gjitha veprat e tyre i bëjnë për t’u dukur nga njerëzit; i zgjërojnë filateritë e tyre dhe i zgjatin thekët e rrobave të tyre.

⁶ Duan kryet e vendit në gostira dhe vendet e para në sinagoga,

⁷ si edhe përshëndetjet në sheshe dhe të quhen rabbi, rabbi nga njerëzit.

⁸ Por ju mos lejoni që t’ju quajnë rabbi, sepse vetëm një është mësuesi juaj: Krishti, dhe ju të gjithë jeni vëllezër.

⁹ Dhe përmbi tokë mos thirrni askënd atë tuaj, sepse vetëm një është Ati juaj, ai që është në qiej.

¹⁰ As mos lejoni që t’ju quajnë udhëheqës, sepse vetëm një është udhëheqësi juaj: Krishti.

¹¹ Dhe më i madhi prej jush le të jetë shërbëtori juaj.

¹² Sepse kush do të lartësojë veten, do të poshtërohet; dhe kush do të përulë veten, do të lartësohet.

¹³ Por mjerë ju, o skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse mbyllni mbretërinë e qiejve para njerëzve; sepse as ju nuk hyni, as nuk i lini të hyjnë ata që janë për të hyrë.

¹⁴ Mjerë ju, o skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse gllabëroni shtëpitë e të vejave dhe për sy e faqe bëni lutje të gjata; për këtë arsye ju do të pësoni një dënim më të rreptë.

¹⁵ Mjerë ju, o skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse përshkoni detin dhe dheun për të bërë prozelitë, dhe kur ndokush bëhet i tillë, e bëni bir të Gehenas dhe dy herë më të keq se ju!

¹⁶ Mjerë ju, udhëheqës të verbër, që thoni: “Në qoftë se dikush betohet për tempullin, kjo s’është gjë; por në qoftë se betohet për arin e tempullit, është i detyruar”.

¹⁷ Të marrë dhe të verbër! Sepse cili është më i madh: ari apo tempulli që e shenjtëron arin?

¹⁸ Dhe në qoftë se dikush betohet për altarin, s’është gjë; por ne qoftë se betohet për ofertën që është mbi të, është i detyruar”.

¹⁹ Të marrë dhe të verbër! Sepse cila është më e madhe, oferta apo altari që e shenjtëron ofertën?

²⁰ Ai, pra, që betohet për altarin, betohet për të dhe për çdo gjë që është përmbi të!

²¹ Ai që betohet për tempullin, betohet për të dhe për atë që banon atje.

²² Dhe ai që betohet për qiellin, betohet për fronin e Perëndisë dhe për atë që është ulur mbi të.

²³ Mjerë ju, skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse ju llogaritni të dhjetën e mëndrës, të koprës dhe të barit të gjumit, dhe lini pas dore gjërat më të rëndësishme të ligjit: gjyqin, mëshirën dhe besimin; këto gjëra duhet t’i praktikoni pa i lënë pas dore të tjerat.

²⁴ Udhëheqës të verbër, që sitni mushkonjën dhe kapërdini devenë!

²⁵ Mjerë ju, skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse pastroni anën e jashtme të kupës dhe të pjatës, ndërsa përbrenda janë plot me grabitje dhe teprime.

²⁶ Farise i verbër! Pastro më parë përbrenda kupën dhe pjatën, që edhe përjashta të jetë e pastër.

²⁷ Mjerë ju, o skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse u ngjani varreve të zbardhuara (me gëlqere), që nga jashtë duken të bukur, por brenda janë plot eshtra të vdekurish dhe gjithfarë papastërtish.

²⁸ Kështu edhe ju nga jashtë u paraqiteni njerëzve si të drejtë; por përbrenda jeni plot hipokrizi dhe paudhësi.

²⁹ Mjerë ju, o skribë dhe farisenj hipokritë! Sepse ndërtoni varrezat e profetëve dhe zbukuroni monumentet e të drejtëve,

³⁰ dhe thoni: “Po të kishim jetuar në kohën e etërve tanë, nuk do të kishim bashkëpunuar me ta në vrasjen e profetëve”.

³¹ Duke folur kështu, ju dëshmoni kundër vetes suaj, se jeni bijtë e atyre që vranë profetët.

³² Ju e kaloni masën e etërve tuaj!

³³ O gjarpërinj, o pjellë nëpërkash! Si do t’i shpëtoni gjykimit të Gehenas?

³⁴ Prandaj, ja unë po ju dërgoj profetë, dijetarë dhe skribë; ju disa prej tyre do t’i vritni dhe do t’i kryqëzoni, disa të tjerë do t’i fshikulloni në sinagogat tuaja dhe do t’i persekutoni nga një qytet në tjetrin,

³⁵ që të bjerë mbi ju gjithë gjaku i drejtë i derdhur mbi dhe, nga gjaku i të drejtit Abel, deri te gjaku i Zaharias, birit të Barakias, që ju e vratë ndërmjet tempullit dhe altarit.

³⁶ Në të vërtetë po ju them se të gjitha këto gjëra do të bien mbi këtë brez.

³⁷ Jeruzalem, Jeruzalem, që i vret profetët dhe i vret me gurë ata që të janë dërguar! Sa herë kam dashur t’i mbledh bijtë e tu ashtu si i mbledh klloçka zogjtë e vet nën krahë, por ju nuk deshët!

³⁸ Ja, shtëpia juaj po ju lihet e shkretë.

³⁹ Sepse unë po ju them, se tash e tutje nuk do të më shihni më deri sa të thoni: “I bekuar qoftë ai që vjen në emër të Zotit!”.”

Mateu 23;1-39

Matthew 5-7

5 Now when Jesus saw the crowds, he went up on a mountainside and sat down. His disciples came to him, ² and he began to teach them.

The Beatitudes

He said:

¹¹ “Blessed are you when people insult you, persecute you and falsely say all kinds of evil against you because of me. ¹² Rejoice and be glad, because great is your reward in heaven, for in the same way they persecuted the prophets who were before you.

Salt and Light

¹³ “You are the salt of the earth. But if the salt loses its saltiness, how can it be made salty again? It is no longer good for anything, except to be thrown out and trampled underfoot.

¹⁴ “You are the light of the world. A town built on a hill cannot be hidden. ¹⁵ Neither do people light a lamp and put it under a bowl. Instead they put it on its stand, and it gives light to everyone in the house. ¹⁶ In the same way, let your light shine before others, that they may see your good deeds and glorify your Father in heaven.

The Fulfillment of the Law

¹⁷ “Do not think that I have come to abolish the Law or the Prophets; I have not come to abolish them but to fulfill them. ¹⁸ For truly I tell you, until heaven and earth disappear, not the smallest letter, not the least stroke of a pen, will by any means disappear from the Law until everything is accomplished. ¹⁹ Therefore anyone who sets aside one of the least of these commands and teaches others accordingly will be called least in the kingdom of heaven, but whoever practices and teaches these commands will be called great in the kingdom of heaven. ²⁰ For I tell you that unless your righteousness surpasses that of the Pharisees and the teachers of the law, you will certainly not enter the kingdom of heaven.

Murder

²¹ “You have heard that it was said to the people long ago, ‘You shall not murder, and anyone who murders will be subject to judgment.’ ²² But I tell you that anyone who is angry with a brother or sisterwill be subject to judgment. Again, anyone who says to a brother or sister, ‘Raca,’ is answerable to the court. And anyone who says, ‘You fool!’ will be in danger of the fire of hell.

²³ “Therefore, if you are offering your gift at the altar and there remember that your brother or sister has something against you, ²⁴ leave your gift there in front of the altar. First go and be reconciled to them; then come and offer your gift.

²⁵ “Settle matters quickly with your adversary who is taking you to court. Do it while you are still together on the way, or your adversary may hand you over to the judge, and the judge may hand you over to the officer, and you may be thrown into prison. ²⁶ Truly I tell you, you will not get out until you have paid the last penny.

Adultery

²⁷ “You have heard that it was said, ‘You shall not commit adultery.’ ²⁸ But I tell you that anyone who looks at a woman lustfully has already committed adultery with her in his heart. ²⁹ If your right eye causes you to stumble, gouge it out and throw it away. It is better for you to lose one part of your body than for your whole body to be thrown into hell. ³⁰ And if your right hand causes you to stumble, cut it off and throw it away. It is better for you to lose one part of your body than for your whole body to go into hell.

Divorce

³¹ “It has been said, ‘Anyone who divorces his wife must give her a certificate of divorce.’ ³² But I tell you that anyone who divorces his wife, except for sexual immorality, makes her the victim of adultery, and anyone who marries a divorced woman commits adultery.

Oaths

³³ “Again, you have heard that it was said to the people long ago, ‘Do not break your oath, but fulfill to the Lord the vows you have made.’ ³⁴ But I tell you, do not swear an oath at all: either by heaven, for it is God’s throne; ³⁵ or by the earth, for it is his footstool; or by Jerusalem, for it is the city of the Great King. ³⁶ And do not swear by your head, for you cannot make even one hair white or black. ³⁷ All you need to say is simply ‘Yes’ or ‘No’; anything beyond this comes from the evil one.

Eye for Eye

³⁸ “You have heard that it was said, ‘Eye for eye, and tooth for tooth.’ ³⁹ But I tell you, do not resist an evil person. If anyone slaps you on the right cheek, turn to them the other cheek also. ⁴⁰ And if anyone wants to sue you and take your shirt, hand over your coat as well. ⁴¹ If anyone forces you to go one mile, go with them two miles. ⁴² Give to the one who asks you, and do not turn away from the one who wants to borrow from you.

Love for Enemies

⁴³ “You have heard that it was said, ‘Love your neighbor and hate your enemy.’ ⁴⁴ But I tell you, love your enemies and pray for those who persecute you, ⁴⁵ that you may be children of your Father in heaven. He causes his sun to rise on the evil and the good, and sends rain on the righteous and the unrighteous. ⁴⁶ If you love those who love you, what reward will you get? Are not even the tax collectors doing that? ⁴⁷ And if you greet only your own people, what are you doing more than others? Do not even pagans do that? ⁴⁸ Be perfect, therefore, as your heavenly Father is perfect.

Giving to the Needy

6 “Be careful not to practice your righteousness in front of others to be seen by them. If you do, you will have no reward from your Father in heaven.

² “So when you give to the needy, do not announce it with trumpets, as the hypocrites do in the synagogues and on the streets, to be honored by others. Truly I tell you, they have received their reward in full. ³ But when you give to the needy, do not let your left hand know what your right hand is doing, ⁴ so that your giving may be in secret. Then your Father, who sees what is done in secret, will reward you.

Prayer

⁵ “And when you pray, do not be like the hypocrites, for they love to pray standing in the synagogues and on the street corners to be seen by others. Truly I tell you, they have received their reward in full. ⁶ But when you pray, go into your room, close the door and pray to your Father, who is unseen. Then your Father, who sees what is done in secret, will reward you. ⁷ And when you pray, do not keep on babbling like pagans, for they think they will be heard because of their many words. ⁸ Do not be like them, for your Father knows what you need before you ask him.

⁹ “This, then, is how you should pray:

¹⁴ For if you forgive other people when they sin against you, your heavenly Father will also forgive you. ¹⁵ But if you do not forgive others their sins, your Father will not forgive your sins.

Fasting

¹⁶ “When you fast, do not look somber as the hypocrites do, for they disfigure their faces to show others they are fasting. Truly I tell you, they have received their reward in full. ¹⁷ But when you fast, put oil on your head and wash your face, ¹⁸ so that it will not be obvious to others that you are fasting, but only to your Father, who is unseen; and your Father, who sees what is done in secret, will reward you.

Treasures in Heaven

¹⁹ “Do not store up for yourselves treasures on earth, where moths and vermin destroy, and where thieves break in and steal. ²⁰ But store up for yourselves treasures in heaven, where moths and vermin do not destroy, and where thieves do not break in and steal. ²¹ For where your treasure is, there your heart will be also.

²² “The eye is the lamp of the body. If your eyes are healthy, your whole body will be full of light. ²³ But if your eyes are unhealthy, your whole body will be full of darkness. If then the light within you is darkness, how great is that darkness!

²⁴ “No one can serve two masters. Either you will hate the one and love the other, or you will be devoted to the one and despise the other. You cannot serve both God and money.

Do Not Worry

²⁵ “Therefore I tell you, do not worry about your life, what you will eat or drink; or about your body, what you will wear. Is not life more than food, and the body more than clothes? ²⁶ Look at the birds of the air; they do not sow or reap or store away in barns, and yet your heavenly Father feeds them. Are you not much more valuable than they? ²⁷ Can any one of you by worrying add a single hour to your life?

²⁸ “And why do you worry about clothes? See how the flowers of the field grow. They do not labor or spin. ²⁹ Yet I tell you that not even Solomon in all his splendor was dressed like one of these. ³⁰ If that is how God clothes the grass of the field, which is here today and tomorrow is thrown into the fire, will he not much more clothe you—you of little faith? ³¹ So do not worry, saying, ‘What shall we eat?’ or ‘What shall we drink?’ or ‘What shall we wear?’ ³² For the pagans run after all these things, and your heavenly Father knows that you need them. ³³ But seek first his kingdom and his righteousness, and all these things will be given to you as well. ³⁴ Therefore do not worry about tomorrow, for tomorrow will worry about itself. Each day has enough trouble of its own.

Judging Others

7 “Do not judge, or you too will be judged. ² For in the same way you judge others, you will be judged, and with the measure you use, it will be measured to you.

³ “Why do you look at the speck of sawdust in your brother’s eye and pay no attention to the plank in your own eye? ⁴ How can you say to your brother, ‘Let me take the speck out of your eye,’ when all the time there is a plank in your own eye? ⁵ You hypocrite, first take the plank out of your own eye, and then you will see clearly to remove the speck from your brother’s eye.

⁶ “Do not give dogs what is sacred; do not throw your pearls to pigs. If you do, they may trample them under their feet, and turn and tear you to pieces.

Ask, Seek, Knock

⁷ “Ask and it will be given to you; seek and you will find; knock and the door will be opened to you. ⁸ For everyone who asks receives; the one who seeks finds; and to the one who knocks, the door will be opened.

⁹ “Which of you, if your son asks for bread, will give him a stone? ¹⁰ Or if he asks for a fish, will give him a snake? ¹¹ If you, then, though you are evil, know how to give good gifts to your children, how much more will your Father in heaven give good gifts to those who ask him! ¹² So in everything, do to others what you would have them do to you, for this sums up the Law and the Prophets.

The Narrow and Wide Gates

¹³ “Enter through the narrow gate. For wide is the gate and broad is the road that leads to destruction, and many enter through it. ¹⁴ But small is the gate and narrow the road that leads to life, and only a few find it.

True and False Prophets

¹⁵ “Watch out for false prophets. They come to you in sheep’s clothing, but inwardly they are ferocious wolves. ¹⁶ By their fruit you will recognize them. Do people pick grapes from thornbushes, or figs from thistles? ¹⁷ Likewise, every good tree bears good fruit, but a bad tree bears bad fruit. ¹⁸ A good tree cannot bear bad fruit, and a bad tree cannot bear good fruit. ¹⁹ Every tree that does not bear good fruit is cut down and thrown into the fire. ²⁰ Thus, by their fruit you will recognize them.

True and False Disciples

²¹ “Not everyone who says to me, ‘Lord, Lord,’ will enter the kingdom of heaven, but only the one who does the will of my Father who is in heaven. ²² Many will say to me on that day, ‘Lord, Lord, did we not prophesy in your name and in your name drive out demons and in your name perform many miracles?’ ²³ Then I will tell them plainly, ‘I never knew you. Away from me, you evildoers!’

The Wise and Foolish Builders

²⁴ “Therefore everyone who hears these words of mine and puts them into practice is like a wise man who built his house on the rock. ²⁵ The rain came down, the streams rose, and the winds blew and beat against that house; yet it did not fall, because it had its foundation on the rock. ²⁶ But everyone who hears these words of mine and does not put them into practice is like a foolish man who built his house on sand. ²⁷ The rain came down, the streams rose, and the winds blew and beat against that house, and it fell with a great crash.”

²⁸ When Jesus had finished saying these things, the crowds were amazed at his teaching, ²⁹ because he taught as one who had authority, and not as their teachers of the law.