Profeti Isa el Masih ishte tradhtuar dhe kryqëzuar në ditën e shenjtë hebreje të Pashkës, e njohur tashmë si e Premtja e Madhe. Pashka filloi të enjten në mbrëmje në perëndim të diellit dhe përfundoi të premten në perëndim të diellit – dita e 6-të e javës. Ngjarja e fundit e asaj dite ishte varrimi i profetit të vdekur. Inxhili shënon se si gratë që ndoqën profetin e dëshmuan këtë.
Gratë që kishin ardhur me Jezusin nga Galilea duke e ndjekur nga afër, e panë varrin dhe mënyrën se si ishte vënë trupi i Jezusit; 56 pastaj ato u kthyen dhe përgatitën erëra të mira dhe vajra; dhe gjatë së shtunës pushuan, sipas urdhërimit. (Luka 23: 55-56)
Gratë donin të përgatisnin trupin e profetit, por koha kishte mbaruar dhe Shabati filloi në perëndim të diellit të premten në mbrëmje. Kjo ishte dita e 7-të e javës dhe hebrenjtë nuk lejoheshin të punonin në këtë ditë. Kjo komandë u kthye në llogarinë e krijimit në Taurat. Allahu kishte krijuar gjithçka në 6 ditë. Teurati tha:
Kështu përfunduan qielli dhe toka si dhe tërë ushtria e tyre.
2 Ndërkaq ditën e shtatë Perëndia mbaroi veprën që kishte kryer dhe ditën e shtatë u çlodh nga gjithë vepra që kishte kryer. 3 Dhe Perëndia bekoi ditën e shtatë dhe e shenjtëroi, sepse atë ditë Perëndia u çlodh nga gjithë vepra që kishte krijuar dhe kryer. (Zanafilla 2:1-3)
Pra, gratë, megjithëse donin të përgatisnin trupin e tij, iu bindën Teuratit dhe pushuan.
Por krerët e priftërinjve vazhduan punën e tyre të shtunën. Inxhili regjistron takimet e tyre me guvernatorin.
Dhe të nesërmen, që ishte mbas ditës së Përgatitjes, krerët e priftërinjve dhe farisenjtë u mblodhën te Pilati, 63 duke thënë: “Zot, na ra në mend se ai mashtruesi, sa ishte gjallë, tha: “Pas tri ditësh unë do të ringjallem”. 64 Prandaj urdhëro që varri të ruhet mirë deri në ditën e tretë, se mos vijnë dishepujt e tij natën e ta vjedhin trupin dhe pastaj t’i thonë popullit: “U ringjall së vdekuri”; kështu mashtrimi i fundit do të ishte më i keq se i pari.”
65 Por Pilati u tha atyre: “Rojen e keni; shkoni dhe e siguroni varrin, si t’ju duket më mirë.” 66 Dhe ata, pra, shkuan dhe e siguruan varrin dhe, përveç rojës, vulosën gurin. (Mateu 27: 62-66)
Kështu atë ditë të shtunë, krerët e priftërinjve po punonin për të siguruar një roje rreth trupit në varr. Trupi i Profetit Isa el Masih a.s. u preh në vdekje, ndërsa gratë pushuan në bindje në atë ditë të shtunë të javës së shenjtë. Afati kohor tregon se si pushimi i tyre atë ditë pasqyronte ditën e 7-të të Krijimit, ku Tevrati thotë se Allahu pushoi nga Krijimi.
Pushimi i vdekjes së Shabatit për Profetin Isa al Masih
Por ky ishte vetëm pushimi i qetë përpara shfaqjes së pushtetit. Surja el-Fajr (Surah 89 – Agimi) na kujton se sa i rëndësishëm mund të jetë Agimi pas një nate të errët. Pushimi i ditës mund të zbulojë gjëra të çuditshme për ‘ata që kuptojnë’.
Betohem për muzgun e agimit
dhe për dhjetë netët (e para të muajit Dhul Hixhxhe)!
Betohem për çiftin dhe tekun
dhe për natën kur largohet!
A nuk janë këto betime të mëdha për njerëzit e mençur?! (Surah Al-Fajr 89:1-5)
Ne shohim se çfarë zbulon dita tjetër.